„Er drijft daar voor kapitalen aan plezierboten op het water. Je kijkt je ogen uit”, zegt Belder. „Dat doe je trouwens ook bij de geweldige luxe in bepaalde winkels, met name aan de kust. Het lijkt erop dat het de bovenlaag van de bevolking buitengewoon goed gaat. Geen wolkje aan de lucht. Maar ondertussen verkeert de overheidshuishouding in een ruïneuze positie. En als je dan aan journalisten vraagt of zij in de afgelopen jaren wel eens hebben gewaarschuwd voor het risico dat het een keer helemaal mis zou kunnen lopen, staat de wagen stil. Zij verwijzen liever naar Europa als het reddingsanker.”

Belder was in Athene op uitnodiging van de twee collega’s in het Europees Parlement uit Griekenland, die evenals hij behoren tot de groepering Europa van Vrijheid en Democratie (EFD). Hij luisterde er naar referaten van vertegenwoordigers van politieke partijen, het zakenleven en de media.

„De Griekse houding zou ik willen karakteriseren als ambivalent”, zegt hij. „Aan de ene kant merk je duidelijk een onderkenning van de ernst van de situatie en van het feit dat de oorzaak vooral bij henzelf ligt. Anderzijds leunt iedereen heel sterk op de Europese solidariteit: daar moet de oplossing vandaan komen. De EU had al veel eerder te hulp moeten schieten, hoor je dan.”

Wat Belder het meest aansprak, was het pleidooi van iemand van de Kamer van Koophandel voor een mentaliteitsverandering. „Want wat speelt zich allemaal af: schrijnende corruptie, financiële wan­praktijken, zelfverrijking, fiscale ontduiking. De mensen praten soms heel openhartig over staaltjes van volstrekt onaanvaardbare praktijken. Bijvoorbeeld over een man met twee banen. Op papier is hij leraar, maar in werkelijkheid besteedt hij zijn tijd aan het geven van tennisles. Daarbij rijst de vraag wie de moed heeft om al die mis­standen aan te pakken. Dat wordt een hele krachttoer.”

Vakbonden protesteren tegen de sociale gevolgen. Belder: „Vooral uiterst linkse bewegingen, communisten en anarchisten, proberen de hervormingsmaatregelen te doorkruisen, waarbij zij gewelddadige demonstraties niet schuwen. De kapotte winkelruiten die je aantreft in de straten van de Griekse hoofdstad getuigen daarvan. Mijn fractiegenoten verwachten in ieder geval een hete zomer en herfst.”