Markant, het tijdschrift voor de gehandicaptensector, deed een rondgang langs vijftig woongroepen in Nederland. Daaruit bleek dat de meeste oproepkaarten „verscheurd, versnipperd of in de prullenbak worden gegooid”. „Soms in overleg met familie of curatoren, maar lang niet altijd”, schrijft het blad. In een enkel geval zijn de biljetten blijven liggen, omdat de medewerkers niet weten wat ze ermee moeten doen. Vooral in huizen waar mensen met ernstige meervoudige beperkingen wonen, worden de stempassen zonder nadenken vernietigd.Uiteindelijk bleken twaalf bewoners te hebben gestemd bij de laatste verkiezingen. Familie, curatoren of begeleiders hebben hen daarbij geholpen. Dat mocht volgens Markant in de meeste stembureaus. Officieel is dat niet toegestaan. In de kieswet staat dat alleen mensen met een lichamelijke handicap hulp mogen krijgen. In Rotterdam ontstond bij de gemeenteraadsverkiezingen ophef omdat mensen met z’n tweeën in het stemhokje kropen.

De Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) herkent zich niet in het onderzoek. Volgens een richtlijn van de branchevereniging voor de zorginstellingen mag de stempas de cliënt niet worden onthouden en beslist de cliënt zelf of hij of zij gaat stemmen. „Als die dat niet kan (bij een evident ernstige verstandelijke beperking), dient de instelling contact op te nemen met de vertegenwoordiger. Samen kunnen zij beslissen te stemmen per volmacht of de stempas te vernietigen. Stempassen worden dus niet zomaar weggegooid”.

De VGN noemt het onderzoek onder vijftig woongroepen niet representatief, omdat er duizenden zijn in Nederland.