EO en Gordon
„Wij hebben een woord voor de wereld.” Dat motiveerde de oprichters van de Evangelische Omroep veertig jaar geleden om een christelijke omroep te beginnen. Hoewel er binnen de gereformeerde gezindte van meet af aan kritiek was op de brede basis waarop de omroep werkte, kon niemand ontkennen dat in veel programma’s van de omroep de Bijbel openging.
Iedereen wist ook dat voor de EO de Bijbel norm en richtsnoer was als het ging om ethische zaken. De omroep zorgde voor een helder geluid in de ether als het ging om vraagstukken van abortus, euthanasie, homoseksualiteit. Bovendien bleek jarenlang dat pastorale en meditatieve programma’s, zoals bijvoorbeeld op zaterdagavond via de radio, in een grote behoefte voorzagen.Duidelijk is dat de samenleving er anno 2010 anders uitziet dan veertig jaar geleden. De maatschappij wordt vandaag de dag overspoeld door informatie. Er zijn inmiddels zo veel mediakanalen dat de kijker en de luisteraar te kust en te keur kunnen kiezen. Omroepen moeten daarom alles uit de kast halen om mensen te boeien. Daarbij komt dat men vandaag de dag de rust niet meer kan opbrengen om langer dan vijf minuten naar een betoog te luisteren of te kijken. Programma’s moeten verrassend en uitdagend zijn.
In die situatie poogt de EO het oude adagium ”wij hebben een woord voor de wereld” gestalte te geven. Dat valt niet mee, zeker als men die boodschap wil laten landen buiten de eigen achterban. Steeds moet worden gezocht naar nieuwe vormen om mensen die weinig of niet geïnteresseerd zijn in het christelijk geloof toch te bereiken.
In dat kader staat het plan van de omroep om komend najaar een serie programma’s te maken waarin de zanger en atheïst Gordon een cruciale rol speelt. Als gast mag hij tijdens de achtereenvolgende uitzendingen van de tv-serie ”Op zoek naar God” andere gasten, die wel een christelijke achtergrond hebben, bevragen. Daarmee hoopt de omroep niet-christelijke kijkers te trekken en op die manier hen in aanraking brengen met het christelijk geloof.
Het streven van de omroep om de geseculariseerde mens te bereiken, valt te waarderen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat sommige reformatorische kerken zich daar wel eens wat meer om mogen bekommeren. Maar bij dit plan van de EO is wel de prangende vraag of het doel het gebruik van dit middel rechtvaardigt.
Gordon staat bekend als een grove spotter die er niet voor terugdeinst om in zijn optredens Gods naam veelvuldig te lasteren. Ook al heeft de EO afspraken met hem gemaakt over zijn taalgebruik tijdens het eigen programma, inmiddels is gebleken dat Gordon er tijdens andere optredens behagen in schept om blasfemische woorden te gebruiken.
Er is inmiddels forse kritiek vanuit de achterban op het plan van de EO gekomen. De omroep meent dat die voorbijgaat aan de intenties. Dat is niet terecht. De fundamentele vraag is of een spotter ingezet kan worden bij het evangelisatiewerk onder atheïsten. Het Evangelie van de heilige God moet worden uitgedragen, met gedrevenheid maar zeker ook met eerbied.