Toegegeven moet worden dat het nieuwste boek van Hirsi Ali knap geschreven is. ”Nomade” biedt boeiende analyses van de ontwikkeling in moslimlanden en in het Westen. Boeiend én tragisch vanwege de vele misstanden die ze terecht aan de kaak stelt.Verassend is de oproep die ze aan kerken doet om actief uit te reiken naar moslims. Ze roept christenen op om in wijken met veel moslims niet alleen sociale programma’s aan te bieden, maar ook moslimgezinnen op te zoeken en hen uit te dagen het christelijke geloof aan te nemen.

Er zit zeker een kern van waarheid in wat ze stelt, dat veel trouwe kerkgangers zich meer aangetrokken voelen tot asielzoekers vanwege de associatie met het lijden dan tot de gastarbeiders die uit eigen beweging hier kwamen wonen. Ze ontdekte zelf als asielzoekster hoe deze christelijke gezinnen een positieve invloed uitoefenden op moslimasielzoekers. Dat mist zij bij de Turken en Marokkanen, die volgens haar door de kerken verwaarloosd zijn. Ze verwijt kerkleiders met vage dialoogprogramma’s het belangrijkste dat ze moslims te bieden hebben achter te houden, namelijk het christelijke geloof zelf.

Ik zou daar misschien blij mee moeten zijn en het als het gelijk moeten zien van het werk dat wij en vele gemeenteleden met ons al ruim dertig jaar doen. Toch val ik Bart Jan Spruyt (RD van 17 maart) niet bij wanneer die christenen aanspoort haar oproep serieus te nemen. Ik denk zelfs dat de kerk een historische vergissing zou maken, als zij zich door de karavaan van Hirsi Ali laat meenemen.

Golgotha

Hirsi Ali wil de kerk gebruiken voor de politieke strijd tegen de islam. Moslims van wie het te veel gevraagd is om de verlichte atheïst te worden die zij zelf is, biedt ze Jezus aan als religieus leider. „Jezus is immers al een stuk aardiger dan Mohammed”, zo verklaarde ze op de dag van haar boekpresentatie tegenover Radio 1.

Naar mijn mening kan de kerk haar roeping om te getuigen echter niet verbinden aan een politieke strijd die een ideologie verdedigt die tegelijk het christelijke geloof afwijst. Christenen mogen de overheid zeker oproepen om te waken dat de rechtsstaat niet wordt ondermijnd door een islamisering. Maar als kerk weten we dat de echte strijd een andere is. De werkelijke strijd om de hoofden en harten van hen die in moslimlanden of in het Westen wonen, gaat over de mens die zich verzet tegen God. Dat heeft Jezus Christus zichtbaar gemaakt aan het kruis van Golgotha.

Wie het zwaard opneemt om te strijden voor een islamitisch paradijs of een liberaal westers utopia, zal erdoor vergaan. Ons leven heeft toekomst als het door het oordeel van God is heen gegaan, in de dood en opstanding van Jezus Christus. Die boodschap moeten we als kerk uitdragen.

Als het over die kern gaat, zouden we ons moeten schamen wanneer Hirsi Ali ons moet uitleggen dat we moslimfamilies moeten opzoeken om dat met hen te delen. Maar we moeten die ontmoeting niet verwarren met een campagne voor het liberale Westen.

De auteur is predikant-directeur van de stichting Evangelie & Moslims.