”Op vleugels van liefde”
Auteur: Lyn Cote; vertaald door Evert Kuijt
Uitgeverij: De Groot Goudriaan, Kampen, 2002
ISBN 90 6140 713 3
Pagina’s: 306
Prijs: € 18,95. Als de schatrijke, oogverblindend mooie Cecilia Jackson debuteert in de societykringen van San Francisco heeft ze maar één doel voor ogen: zij wordt de Belle van het jaar 1906. Daarvoor heeft ze dan ook alles mee, behalve haar impulsieve karakter.

Al snel na haar debuut realiseert Cecilia daardoor voor zichzelf een debacle, in plaats van een eclatant succes. Bijna iedereen in de hogere kringen mijdt haar vervolgens, behalve de man die haar nodig denkt te hebben, Linc Wagstaff.

Linc is van plan San Francisco op te schrikken met een tijdschrift waarin hij wantoestanden aan de kaak stelt, zoals kinderarbeid en de verwaarlozing van de brandveiligheid van de stad. Na haar val treedt Cecilia bij hem in dienst. De verstoten glamourgirl raakt diep geschokt door de verschrikkelijke omstandigheden waaronder werknemers van conservenfabrieken, onder wie ook kinderen, tijdens hun werk verkeren. Ze blijkt het hart op de rechte plaats te hebben, want zodra ze erachter komt dat zijzelf de eigenaar is van de fabrieken, zorgt ze voor een forse verbetering in de werkomstandigheden.

Verder spelen de persoonlijke omstandigheden van Linc en Cecilia een aanzienlijke rol in de roman ”Op vleugels van liefde” van Lyn Cote, het vervolg op ”Ik fluister je naam”, waarin Linc ook al voorkwam. Cecilia heeft bijzonder slechte herinneringen aan haar inmiddels overleden vader, die haar ervan weerhouden heeft haar liefde aan Linc te geven. Ook maakt ze zich zorgen om haar moeder, die al jaren in een sanatorium verblijft, om voor Cecilia schimmige redenen.

Linc worstelt met zijn gevoelens voor Cecilia, omdat hij nog geen jaar geleden zijn vrouw heeft verloren. Verder houden de problemen van zijn zwarte pleegzoon, die zijn weg zoekt in een wereld waarin mensen hem discrimineren, hem flink bezig.

Uiteindelijk vinden Linc en Cecilia elkaar, maar je kunt zeker niet zeggen dat het boek een happy end heeft. Ondanks de lichtvoetigheid van het begin, waarin Cote de lezer inwijdt in de gebruiken van de high society aan de Amerikaanse westkust in 1906, gaat het boek vooral over de pijn van dit aardse leven, die zowel Linc als Cecilia heeft moeten ervaren. Linc legt zijn noden steeds voor aan God en probeert Cecilia ook zover te krijgen, maar pas aan het einde van het boek, als ze het zeker niet gemakkelijk heeft gekregen, kan ze zeggen: „Vader, ik stel mijn vertrouwen op U.”