In de krant (RD 22-2) stond te lezen dat gezag tegenwoordig moet worden verdiend. Of dit zo is, weet ik niet. Wel weet ik dat vertrouwen, respect en achting moeten worden verdiend. Ik heb diverse predikanten, ieder op zijn eigen wijze, meermalen horen zeggen dat de mens sinds de val in het paradijs, als het erop aankomt, alles aandurft, zelfs met de zwaarste godsdienst. Dan is het woord van de één niet meer waard dan dat van de ander. Je kunt, sinds de val, nu eenmaal niemand meer geloven op basis van autoriteit. Dat dit bewustzijn steeds meer doordringt, ook in kringen waar dit tot nu toe minder gebruikelijk was, kan zijn redenen hebben. Zeker waar het ook wel voorkomt dat gezag en machtsmisbruik met elkaar worden verward. En dan kan gezag onder druk komen, wat de indruk kan wekken dat het moet worden verdiend.Aart van den Ham
Opheusden

Wie had gedacht dat de Rooms-Katholieke Kerk de Protestantse Kerk voorbijstreeft in het publiek opkomen voor Bijbelse normen en waarden (RD 23-2 e.v.)? Ik ben ervan overtuigd dat de bisschoppen in de Rooms-Katholieke Kerk de atheïstische ds. Hendrikse niet in diezelfde mate ongemoeid zouden laten als nu in de PKN gebeurt. Ook het openlijk provocerend gedrag van vertegenwoordigers van de homolobby wordt door de Rooms-Katholieke Kerk met een beroep op de heiligheid van het sacrament afgewezen. Wie denkt niet aan de houding van reformator Johannes Calvijn destijds in Genève, toen de libertijnen het heilig avondmaal wilden ontheiligen en hij hun dat belette?

Zowel in de leer als in het leven is niet alles geoorloofd. Als datgene wat in de Bijbel zonde wordt genoemd, ongehinderd geaccepteerd lijkt te worden, is de kerk ver van haar plaats.

J. ten Hove
Wezep

Graag wil ik reageren op het stuk ”Rome onderdrukt seksualiteit” (RD 26-2) van dr. Van den Belt, waarin mijns inziens de Rooms-Katholieke Kerk negatiever wordt neergezet dan nodig is. De katholieke Catechismus spreekt namelijk lovend over het huwelijk als scheppingsorde. Ook als het huwelijk niet wordt ingezegend door de kerk, is het een goede instelling. Het celibaat wordt inderdaad gezien als superieur aan het huwelijk. Heiligheid volgt echter niet uit het celibaat op zich, maar uit het doen van Gods wil. Zowel het celibaat als het huwelijk is een persoonlijke roeping, en voor iemand die weet dat God hem tot het huwelijk roept, is het celibaat geen heilige keuze.

Het artikel beschuldigt rooms-katholieken van „dualisme” omdat zij de genade boven de natuur stellen. Maar hoe kan er sprake zijn van dualisme, als genade en natuur samen één orde vormen? Hoe kan de genade tegenover de natuur staan als de genade de natuur juist vervolmaakt? Dit is samenspel, geen tweestrijd. Roomse ‘dualisten’ zijn het slechts eens met Christus, Die de wereld liefhad en toch zei: „Wat baat het een mens, zo hij de hele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel?” (Matt. 16:26)

Eli Stok
Middelburg