Christelijk denken
Ivo is een franciscaner monnik in Bosnië. Hij maakt de oorlog in de jaren negentig mee, waarbij Kroaten, Bosniërs en Serviërs elkaar afslachtten. Islamitische Bosniërs hebben 21 mannen uit zijn dorp Susanj vermoord, onder wie negen familieleden, inclusief zijn vader. Drie jaar na het bloedbad bezoekt Ivo zijn geboortedorp. In het huis waar zijn broer ooit woonde, leeft nu een moslima. Ivo is gewaarschuwd er niet heen te gaan, omdat ze met een geweer het huis verdedigt.
Hij gaat toch. „Wegwezen of ik schiet je neer”, blaft de vrouw hem toe zodra hij het huis nadert. „Nee, je schiet niet, je zet een kop koffie voor me”, zegt Ivo kalm. Het geweer zakt, en de aartsrivalen drinken koffie. Ze vertellen elkaar over hun verlies en hun eenzaamheid. Er is, schrijft de Amerikaanse christendenker Miroslav Volf, „een kwetsbaar begin van een reis naar vergeving.”Hoe kunnen gewonde mensen elkaar vergeven, in een cultuur die geen genade kent? Uitgangspunt in het denken van Volf is de vergevende liefde van God. Daarop is alle menselijk vergeven gebaseerd. Het is daarbij van groot belang welk beeld mensen van God hebben, aldus Volf. Verkeerde beelden leiden namelijk tot een verkeerd begrip van vergeving. Hij rekent af met de beelden van God als onverbiddelijke rechter of „oneindige Sinterklaas.” Ook wie God ziet als „onderhandelaar” laat geen ruimte voor het geschenk van vergeving. ”Onbelast” is een knap psychologisch boek, en tegelijk een apologie van het christelijk geloof en een herinterpretatie van de apostel Paulus en van Luther.
Onbelast. Geven & vergeven in een genadeloze cultuur, Miroslav Volf;
uitg. Van Wijnen, Franeker, 2009; ISBN 978 90 5194 355 9; 256 blz.; € 22,50.
