Pro-lifebeweging VS gelooft in overwinning
De Amerikaanse pro-lifebeweging heeft met het besluit van de Amerikaanse Senaat om late abortussen te verbieden de strijd nog niet definitief gewonnen. Maar ze heeft wel een belangrijk succes geboekt. James Dobson, voorzitter van de organisatie ”Focus on the family”, noemt de uitslag „een overwinning voor ons land en voor de meest kwetsbare leden van het menselijke geslacht, de baby’s die letterlijk een hartslag zijn verwijderd van de geboorte.”
Dat het Amerikaanse parlement grote bezwaren heeft tegen late abortussen, is niet nieuw. Twee keer eerder, in 1996 en 1998, keurde zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat deze vorm van zwangerschapsafbreking af. Alleen de toenmalige president, Clinton, weigerde zijn handtekening onder de wet te zetten. Zeker is dat president Bush niet zal weigeren. Hij ziet het besluit dat de Senaat donderdag nam als „een belangrijke stap naar de opbouw van een pro-lifecultuur in Amerika.”
De voorzitter van de commissie voor ethiek van de Zuidelijke Baptisten, Richard Land, noemt de houding van president Bush „zeer bemoedigend en inspirerend voor de verdedigers van de beschermwaardigheid van alle menselijk leven.” Land was zelf betrokken bij het opstellen van de verklaringen tegen late abortussen die de Conventie van de Zuidelijke Baptisten in 1996 en 2002 uitgaf. „In de laatste verklaring hebben we president Bush opgeroepen zijn belofte uit de verkiezingstijd in te lossen. Hij heeft toen gezegd dat hij krachtig stelling zou nemen tegen de abortuspraktijk in ons land. Dat lijkt hij nu waar te maken.”
Veel waardering heeft Land voor de Republikeinse senator Rick Santorum, die tijdens het debat van deze week het verbod op de late zwangerschappen ferm verdedigde. „Een man die de achterliggende tijd onvermoeibaar was in de strijd tegen deze misdadige praktijk. Hij heeft het pittig gehad.”
De vooraanstaande baptist noemt daarbij vooral de heftige discussie die Santorum met Hillary Clinton moest voeren. De vrouw van de vorige president wil een wettelijke ontsnappingsmogelijkheid voor gevallen waarin een gehandicapte baby wordt verwacht. Senator Santorum voelt daar niets voor. „Geen uitzonderingen. Als je een welgeschapen baby bent, hoef je niets te duchten. Wanneer er iets aan je mankeert, kun je ten prooi vallen aan onmenselijke wreedheid”, aldus de Republikein.
Richard Land: „Dat is precies de spijker op zijn kop. Als je sterk bent, mag je blijven leven. Als je zwak bent, ben je niet welkom. Waar heb ik dat meer gehoord? Ik meen me te herinneren dat totalitaire regimes dit ook als stelregel hadden. In ieder geval past het recht van de sterkste niet in een democratische rechtsorde, waar ook mevrouw Clinton voorstander van is.”
Het besluit van de Senaat noemt Land een eerste stap om terug te keren naar de uitgangspunten van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring. „Daarin hebben onze Founding Fathers gesteld dat ieder mens door zijn Schepper is begiftigd met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder het recht op leven.”
James Dobson sluit zich daarbij aan. „Het gaat om herstel van waarden. Een maatschappij die het doden van kinderen toelaat, kan zich niet beschaafd noemen. Late abortussen zijn niet alleen een aanslag op stemloze en machteloze baby’s, maar het principe stompt de samenleving volledig af. Daarom is van belang dat we de totale abortuspraktijk stopzetten. Het besluit van de Senaat is voor ons nog maar een eerste stap. Maar wel een belangrijke. Er is een keer ten goede gekomen.”
Dobson beseft dat het pleit nog niet beslecht is. Wanneer president Bush zijn handtekening heeft gezet, zullen voorstanders van abortus naar het hooggerechtshof stappen met het verzoek de wet te toetsen aan de grondwet. „Zoals de verhoudingen binnen het hooggerechtshof nu liggen, kan zo’n verzoek van de abortusbeweging slagen. Maar ik geloof oprecht in wonderen.”
De rector van het theologisch seminarie van de Zuidelijke Baptisten en vooraanstaand vertegenwoordiger van de pro-lifebeweging, dr. R. Albert Mohler, is eveneens optimistisch. Hij haalt een uitspraak van de Amerikaanse prediker Jonathan Edwards aan: „Berouw komt er altijd. Het is alleen de vraag wanneer.” Mohler weet het zeker: „Er komt een dag dat Amerika tot bezinning komt en verbijsterd zal rondgaan in de abortusklinieken en langs de sterfkamers waar euthanasie is gepleegd.”
De uitspraak van de Senaat ziet hij als de wolkje als eens mans hand. „Onze maatschappij denkt met opruimen van menselijk leven problemen op te lossen. Daarom strijden mensen voor abortus en euthanasie. Zij zijn zo diep gezonken dat ze zelfs niet meer in staat zijn te denken in termen van moraal. De moderne maatschappij offert op het altaar van de dood. Maar het leven zal triomferen.”