De ChristenUnie streeft naar een overheid die christelijk is. Volgens prof. dr. George Harinck zou ze dat niet moeten doen. Hijzelf wil geen christelijke overheid en vindt ook dat de ChristenUnie moet breken met formuleringen die dat suggereren.De ChristenUnie staat in een traditie van politiek denken en handelen. In de partij is het een uitgemaakte zaak dat de overheidstaak begrensd is en dat erkenning van geestelijke en andere vrijheden gewaarborgd dient te zijn. Hoe deze opvattingen voor de ChristenUnie en haar voorlopers functioneren, is in tal van publicaties uitgelegd.

Harinck wijst in zijn reactie op onze eerdere opiniebijdrage echter op formuleringen van het Kernprogramma van de ChristenUnie die volgens hem suggereren dat de geestelijke vrijheden bij de ChristenUnie in gevaar kunnen komen. Het artikel dat hij op het oog heeft (3.1) zegt dat de overheid Gods eer hoog houdt in de publieke samenleving en dat ze bij de uitoefening van haar ambt de Bijbelse norm van de publieke gerechtigheid hanteert. Betekent dit een beknotting van vrijheden? Nee, nog in datzelfde artikel (3.4) staat dat de overheid er niet is om „geestelijke dwang” uit te oefenen en de „geestelijke vrijheid” waarborgt. Wat is hier het probleem?

Ook het door Harinck gewraakte beroep op de Tien Geboden –sinds jaar en dag aanwezig in de papieren van de christelijke politiek– staat geenszins in het teken van het beknotten van vrijheidsrechten, maar in het kader van de invulling van de taak van de staat. Iedere overheid normeert. Dat is nu eenmaal haar taak. Dat doet ze bovendien voor zover haar taak reikt als hoofd van de publieke samenleving. Daar waar de overheid juridische en morele keuzes moet maken, wil de ChristenUnie laten zien dat Gods wet goed is voor mens en samenleving.

Allen bij geforceerde lezing van het Kernprogramma komen we bij interpretaties die Harinck volgt. De ChristenUnie wil staan voor een Bijbelse visie op politiek en overheid, maar het „totalitaire” karakter dat hij eraan toekent, heeft de partij nog nooit beziggehouden. Het Kernprogramma moet gelezen worden in de context van de politieke traditie waarin de ChristenUnie wil staan.

Harinck heeft echter moeite met het begrip ”christelijke overheid” als zodanig. Hij wil zo’n overheid niet, evenmin een liberale of een islamitische. Hij kiest voor de democratie. Dat klinkt heel mooi, maar levert geen duidelijke positie op. Een neutrale overheid is een fictie. Politiek is altijd de strijd van visies en levens- en wereldbeschouwingen om de inrichting van de samenleving. Het democratisch proces ordent die strijd. Maar het komt er wel op aan die strijd in te gaan met een heldere inzet. Die inzet beschrijft de ChristenUnie in haar Kernprogramma.

De auteurs zijn respectievelijk oud-directeur en directeur van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie.