Rouvoet wilde daar niets van weten. Hij zei na een onderzoek van de Inspectie Jeugdzorg voldoende maatregelen te hebben genomen om het toezicht op buitenlandse projecten te garanderen. Volgens hem bepalen jeugdzorginstellingen zelf welke behandeling een jongere nodig heeft en of die beter in het buitenland kan plaatsvinden. Daarbij vindt hij het raar om de veiligheid van jongeren onder 16 jaar anders te wegen dan die van 16–plussers.Zowel regeringspartijen CDA, PvdA en ChristenUnie als SP, VVD, PVV en GroenLinks in de oppositie vroegen de minister juist om opheldering over het inspectierapport. Terwijl al in 2006 en 2007 aan de bel is getrokken over misstanden in het buitenland, zou Rouvoet verzuimd hebben een kritisch rapport direct naar de Kamer te sturen. Het rapport was begin 2009 bij de bewindsman bekend, maar werd pas onlangs naar buiten gebracht.

De VVD wil dat Rouvoet „buitenlandse jeugdzorgavonturen" helemaal staakt. CDA–Kamerlid Madeleine van Toorenburg pleitte alleen voor een stop voor jongeren onder de 16, omdat zij bang is dat deze groep een te grote achterstand op school krijgt. Net als de rest van de Kamer is ze geschrokken dat sommige kinderen in het buitenland dagelijks zware arbeid blijken te verrichten – appels plukken en deuren opschuren –, terwijl ze dat in Nederland niet mogen.

PvdA, ChristenUnie, SP en GroenLinks zijn het eens met Rouvoet dat jeugdzorg in het buitenland niet helemaal afgeschaft moet worden, ook niet voor bepaalde groepen. Zodra er garanties voor het toezicht zijn, kunnen buitenlandse projecten volgens deze partijen goed werken. Bijvoorbeeld voor slachtoffers van loverboys die even in een andere omgeving moeten zitten.

Op verzoek van ChristenUnie, SP en GroenLinks wil Rouvoet nu wel in kaart brengen welke jongeren welke soort jeugdzorg krijgen in het buitenland. Maar hij wil geen tijdelijke stop, zolang dat overzicht er niet is.