”Rouwverwerking - kan dat?” door ds. J. J. Poort, 2e druk, uitg. Kok, Kampen, 1999
ISBN 90 297 1551 0
Pagina’s: 40
Prijs: € 7,50. Als jongen in de tweede klas van de lagere school werd Johannes Jacobus Poort geconfronteerd met het overlijden van de vader van een klasgenoot. Daarover werd toentertijd niet open gesproken. Nadat de stoel van Bennie enkele dagen onbezet was gebleven -„ik wist niet waarom”- kwam de jongen weer terug. „En zei, haast verontschuldigend: „Ik was er een paar dagen niet.” - Even was het stil- „Mijn vader is gestorven.””

Het is een van de herinneringen die ds. J. J. Poort (1928-1997) ophaalt in ”Rouwverwerking - kan dat?” In de hem kenmerkende stijl probeert de predikant de vraag uit de titel aan de hand van twaalf korte, pastorale en persoonlijk getinte bijdragen te beantwoorden. In verschillende onderdelen klinkt zijn ervaring als legerpredikant door.

Aangrijpend is bijvoorbeeld het verhaal over de soldaat die van ds. Poort te horen krijgt dat zijn moeder plotseling is overleden. Het weekend daarvoor was hij woedend thuis weggegaan en had zijn moeder toegeschreeuwd: „Je kunt van mij doodvallen!” Als de soldaat opmerkt dat hij het nooit meer goed kan maken, stemt ds. Poort daarmee in. „Maar wat ik ook geloof: Jezus wél…”

Ds. Poort hoopt dat zijn bijdragen de lezer „misschien wel als handreiking, als hulp” kunnen dienen. Voorzichtig -soms vragenderwijs- reikt de predikant gedachten aan die een handvat vormen om de vraag uit de titel te beantwoorden. Daarin ligt voor een groot deel de kracht van deze uitgave. Veel mensen die met rouw te maken hebben, zitten niet te wachten op al te snel gegeven antwoorden, die gemakkelijk goedkoop kunnen overkomen.

Toch laat de auteur de lezer uiteindelijk niet met allerlei gedachten achter waaruit deze vervolgens zelf maar zijn conclusie moet trekken. Ds. Poort wijst duidelijk op de echte Rouwverwerker Jezus Christus.

In ”Rouw in de kerk” komt een specifiek onderwerp aan de orde. De auteur bepaalt de lezer hierin onder meer bij Paulus’ rouw over de geestelijke dood in de gemeente van Korinthe. Van daaruit trekt hij lijnen naar het kerkelijke ”Formulier van de Ban of afsnijding van de gemeente van Christus” dat „zo diep gegrond is in de Heilige Schrift.” Dit is een bijdrage die qua onderwerp in deze uitgave wat uit de toon valt, maar desondanks de moeite van het overdenken zeker waard is.