”Een e-mail van Lumie”
Auteur: Ben Slindenberg
Uitgeverij: Callenbach, Kampen 2001
ISBN 90 266 1080 7
Pagina’s: 142
Prijs: € 11,50. De dood van een van zijn eigen leerlingen was voor de onderwijzer Ben Slingenberg aanleiding een prachtig en indringend boek over dit gevoelige onderwerp uit te brengen. In ”Een e-mail van Lumie” beschrijft Slingenberg de ziekte en het sterven van een meisje uit groep 8.

De hele klas wordt door de meester en de huisarts van Lumie meteen betrokken bij haar ziekte. Ook als het minder goed gaat met Lumie, die een snel uitzaaiende kanker heeft, wordt er in de klas gepraat. Deze stervensbegeleiding, die zich behalve in onderlinge klasgesprekken uit in het schrijven van brieven aan Lumie, maakt het boek uniek.

Peter, een van de jongens uit Lumies klas, is extra betrokken omdat zijn broer Tomas zelfmoord heeft gepleegd. Dat Lumies ziekte dit verdriet aanwakkert, wordt indrukwekkend door het verhaal geweven. Het is overigens geen zoetsappig boek. Er wordt gelachen en gehuild. De meester grijpt in, maar kan ook ontroeren. Als Lumie kaal is van de chemokuren, zet de hele klas een petje op.

Uiteindelijk moet Lumie naar het ziekenhuis en kan ze via een video met de klas communiceren. Ze doen op die manier een project over Anne Frank en Lumie schrijft de ontbrekende bladzijden van Annes dagboek en stuurt ze naar het Anne Frank Huis. Daar maakt het personeel een speciale vitrine. Lumie krijgt een toegangspas voor het leven (!). Op de dag voor haar overlijden bezoekt ze met de broeder van het ziekenhuis die haar over God vertelt, het Anne Frank Huis.

„Jan (de verpleger) zei: „Anne is ons voorgegaan, Lumie. Zij is op de plaats waar wij allemaal naartoe hopen te gaan.” „Ik hoop dat God mij daar ook brengt…” schrijft Lumie in een van haar laatste brieven aan Eefje en Peter. Slingenberg heeft naar eigen zeggen een christelijk boek over het onderwerp geschreven omdat juist die lading bij andere boeken ontbrak.

Het is daarom jammer dat het hem niet lukt de vinger te leggen bij de oorzaak van de dood. „Als je doodgaat, sterft de rups, maar uit de ’dode’ cocon komt dan een vlinder die veel mooier is. Als je over Tomas en Anne nadenkt, moet je daaraan denken. Jij wordt ook een mooie vlinder als je naar de hemel gaat, Lumie”, zegt Jan. Dat ook kinderen geen recht hebben op de hemel, ontbreekt in dit boek. Daarmee mis je de worsteling waaraan christenen die dat beseffen, nooit voorbij kunnen gaan.