Geen titel
Hans Dütting, bekend van een reeks literaire publicaties, schreef een lijvige biografie over Hugo Claus (1929-2008). Claus speelde een grote rol in de Nederlandse en de Vlaamse literatuur sinds de Tweede Wereldoorlog. Hij was Vlaming, maar onderhield vele banden met Nederlandse schrijvers. Claus schreef, dichtte (de uitgave van zijn verzamelde gedichten is omvangrijk) en bovendien was hij schilder en filmmaker.
Lezend en bladerend in deze biografie sta je verbaasd over de tomeloze energie van Claus en zijn niet-aflatende schrijfzucht. Hij was een zeer veelzijdige kunstenaar, die ook vaak bekroond werd – jammer voor hem bleef de Nobelprijs uit. Claus’ werk behoort in artistiek opzicht tot de het hoogste segment. Of dat ook in levensbeschouwelijk opzicht geldt, is een heel ander verhaal. Duidelijk is dat hij niets wilde weten van kerk of geloof; hij was een fervente criticaster van de roomse kerk in zijn geboorteland.In zijn boek is Dütting niet als enige aan het woord. De chronologie liet hij bijvoorbeeld door iemand anders samenstellen en ook zijn er hommageachtige teksten opgenomen. In de hoofdstukken die hij zelf schreef (voor alle duidelijkheid: het overgrote deel van het boek) citeert hij er lustig op los uit Claus’ werk of uit teksten van anderen óver Claus. Soms pagina’s lang. Dat geeft het boek een collageachtig karakter.
Dütting sluit af met feiten over de wereld na Hugo Claus: bijvoorbeeld over de herdrukken van diens beroemde roman ”Het verdriet van België” na zijn overlijden. Achterin is een reeks bibliografieën te vinden.
Hugo Claus. De Reus van Vlaanderen, Hans Dütting uitg. Aspekt, Soesterberg, 2009; ISBN 978 90 5911 748 4; 568 blz.; € 24,95.
