Volgens De Vries is de invloed van aandeelhouders nul of verwaarloosbaar. In een wereldwijde rangschikking staat Nederland op plaats 109, tussen Eritrea en Zimbabwe in. „Al die verhalen over druk zijn in ieder geval in Nederland fabeltjes". Wel schuldig aan de crisis zijn de bestuurders die met „dollartekens in de ogen" zich richtten op de korte termijn.De Vries bekritiseerde ook De Nederlandsche Bank, die „steeds meer tegen de financiële instellingen is gaan aanleunen". De toezichthouders onderhielden vriendschappelijke banden met de topmensen van de banken die ze moesten controleren; een „veel te gezellig clubje". DNB had volgens De Vries het bestuur van DSB Bank moeten vervangen. Zonder Dirk Scheringa waren er wel partijen geweest die DSB hadden willen redden, beweerde De Vries.

De vroegere topman van de Rabobank Bert Heemskerk vindt niet dat de toezichthouders fouten hebben gemaakt. De Rabobank had in een brief aan DNB en aan het ministerie van Financiën wel gewaarschuwd voor de risico’s dat DSB Bank en het IJslandse Icesave zouden omvallen en dat de Nederlandse banken daar dan voor zouden moeten opdraaien. Maar Wellink kon er weinig of niets aan doen, zei Heemskerk. Volgens hem zijn er nog steeds banken die een risico vormen voor het Nederlandse stelsel en het garantiestelsel voor spaarrekeningen tot 100.000 euro.

De vroegere financiële topman van verzekeraar Aegon, Jos Streppel, waarschuwde de commissie nog zich niet blind te staren op het falende toezicht. Volgens hem waren er in veel landen regels, in het ene land strenger dan in het andere, maar uiteindelijk is geen enkel land ontsnapt aan de kredietcrisis. Streppel legde ook schuld bij de consument. Die had kunnen weten dat hij een risico loopt bij een bank die flink meer spaarrente betaalt dan de grote Nederlandse banken.