Agenten arresteerden de 42–jarige man in juni 2003 op verdenking van overtreding van de Wet wapens en munitie en de Opiumwet. Op het hoofdbureau van de politie aan de Elandsgracht ontstond een worsteling tussen de man en de verzorgers. De verdachten zouden de man tegen de grond hebben geduwd en hem met zijn hoofd in een matras hebben gedrukt. Daardoor kon hij niet meer goed ademen en liep hij hersenschade en hartfalen op, aldus justitie. De arrestant overleed vier dagen later in het ziekenhuis.De verdachten moeten zich volgende week dinsdag en woensdag voor de rechtbank in Amsterdam verantwoorden. Justitie verdenkt hen van doodslag.

Aanvankelijk concludeerde het OM dat er geen reden was de arrestantenverzorgers te vervolgen, maar na een door de nabestaanden van de overleden man aangespannen beklagprocedure bepaalde het gerechtshof dat deze vervolging alsnog moet plaatsvinden.

Een aanzienlijk aantal medisch deskundigen heeft zich de afgelopen jaren over de zaak gebogen, teneinde op te helderen wat precies de doodsoorzaak is geweest. De beklaagden stellen zich op het standpunt dat zij zich volgens het boekje hebben gedragen toen zij de arrestant, die door het lint zou zijn gegaan, tegen de grond werkten en in bedwang hielden. Een aantal deskundigen heeft anders geoordeeld: de arrestant is vermoedelijk doodgedrukt.

In het kader van de beklagprocedure kwamen twee deskundigen tot de slotstom dat een hartritmestoornis en een daaropvolgende hartstilstand tot de dood van de man moet hebben geleid. Zij verschillen echter van mening over de oorzaak van de hartritmestoornis. De één meent dat deze is ontstaan door het (drukkende) geweld dat op de man is uitgeoefend, de ander sluit dat uit. Aan de strafrechter de taak om uit te zoeken wiens conclusies het zwaarst wegen, vond het hof. Het hof meende dat de aanwijzingen voor een fatale uitwerking van het geweld sterk genoeg zijn om strafvervolging van de arrestantenverzorgers te rechtvaardigen.