In de achterliggende weken is in de media op verschillende manieren de balans opgemaakt van de eerste tien jaar van de 21e eeuw. Kernwoorden daarbij waren onder andere: radicalisering, verharding, malaise, islamisering, dreiging. Opvallend dat er nauwelijks begrippen met een positieve lading werden gebruikt. Alles was in de mineur.Helemaal onbegrijpelijk is dat ook niet. Bij het naderen van de oudejaarsdag nemen sombere gevoelens toe, al proberen velen die weg te knallen of weg te drinken. De wisseling van het jaar zet mensen stil bij de eindigheid van het bestaan. In het bijzonder wanneer in het achterliggende jaar dierbaren zijn weggevallen, is het einde van het jaar reden tot verdriet. Elk jaar neemt ook iets van ons eigen zijn weg, dat hier op aarde nooit meer terugkomt.

Wie probeert vooruit te kijken, komt niet ver. Mensen kunnen nog niet zeggen wat er het volgend uur precies zal gebeuren. Zo beperkt is onze blik. Toekomstscenario’s die deskundigen geven, hebben daarom een groot onwaarschijnlijkheidsgehalte. En toch proberen beleidsmakers, ondernemers en politici daar enig houvast in te vinden. Wat heb je anders?

Net zoals de evaluatie van het achterliggende decennium worden de toekomstbeelden gekenschetst door somberheid. Economische groei? Hooguit heel beperkt. Radicalisering? Niet te stoppen. Verharding? Zal doorgaan. Islamisering? Blijft angstwekkend. Dat zijn zo de verwachtingen.

Veel van deze gedachten zullen ook door het hoofd gaan van mensen die houvast vinden in het geloof dat het bestuur van deze wereld in Gods hand is. Ook zij zullen veel zien en meemaken dat hen verdriet en verontrust. Enerlei wedervaart de vromen en de goddelozen, zegt de Bijbel. Er is geen onderscheid. Sterker, naast alle sombere lijnen die seculiere deskundigen naar de toekomst trekken, baart het christenen ook zorgen dat de ontkerstening steeds verder doorzet.

Toch behoeven christenen niet bij de pakken neer te zitten. De situatie op deze wereld is zorgelijk en moeitevol, maar zeker niet hopeloos. Gelovigen hebben een zekerheid waar elke futuroloog of beleidsmaker jaloers op zal zijn. Zij kennen een toekomstscenario dat zonder twijfel werkelijkheid zal worden en waar geen enkele somber woord over te zeggen is. Straks komt de nieuwe hemel en de nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont en volmaaktheid heerst.

Wanneer mensen het enige zekere toekomstscenario hebben leren kennen, is de jaarwisseling wellicht een moment waarop weemoed hen enige parten speelt, maar de boventoon is toch de vreugde dat de grote toekomst weer een stap dichterbij komt. Dan stemmen ze in met de Nederlandse Geloofsbelijdenis die zegt: „Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften Gods, in Jezus Christus, onze Heere.”