Onder de leus ”Mijn tijd voor de zorg” is brancheorganisatie Actiz een campagne gestart om publiek en politiek een realistisch beeld van de zorgsector te geven. Werken in de gezondheidszorg is een geweldige job, maar dat wordt lang niet altijd onderkend. En onbekend maakt onbemind.Gelukkig kiezen nog steeds veel meisjes en ook jongens voor een opleiding in de gezondheidszorg. Zij doen dat vanuit een grote betrokkenheid op hun medemens. Dit cursusjaar begonnen ongeveer 480 studenten met een opleiding aan de sector gezondheidszorg op het Hoornbeeck College. Ook zijn er zij-instromers. die op latere leeftijd en betaald door een zorginstelling een opleiding beginnen.

Op zich een mooi aantal. De afgelopen jaren laten een groei zien van het aantal aangemelde studenten van 7 tot zelfs ruim 10 procent. Ondanks deze groei is het aantal studenten echter beslist onvoldoende om aan de toenemende vraag naar personeel in de gezondheidszorg te kunnen voldoen.

Voor zorginstellingen als Cedrah is het Hoornbeeck College de hofleverancier van personeel dat vertrouwd is met de reformatorische identiteit. Al lange tijd kan het Hoornbeeck College niet voldoen aan de vraag naar gekwalificeerd personeel. Jonge mensen kiezen niet vanzelfsprekend voor de ‘eigen’ instellingen. Structureel kan Cedrah tien tot twintig mensen méér plaatsen.

Zingeving

”Nederland weer koploper in zorg”, kopte het RD op 28 september. Ons land biedt in Europa de meest cliëntvriendelijke zorg. Om die koppositie vast te houden, moet erg veel moeite worden gedaan. Het gaat niet louter om de technische kwaliteit van de zorg. Het gaat om meer: de bejegening, de menselijke maat, goede communicatie, afspraken nakomen, aandacht voor de gehele mens.

Jongeren zijn zich er vaak niet van bewust dat dit werk heel veel voldoening geeft. Willen zorgen voor een medemens vergt een goede levensinstelling, de bereidheid om de ander die zorg nodig heeft, te helpen. Zorg met hart en hand. De keuze voor de zorg is primair geen keuze voor carrière maken, maar leidt wel tot inspiratie en enthousiasme.

In allerlei dagelijkse handelingen komen de zingeving en levensstijl tot uitdrukking. Allereerst in het gesprek tijdens de verzorging, maar ook in de bejegening, de activiteiten en de relatie met de familie en de kerk. Dan merken jongere en oudere dat zij zich ”thuis voelen”, ook in geestelijk opzicht.

Onbekend maakt onbemind. Jongeren die vrijwilliger of vakantiekracht zijn geweest of een stage hebben gelopen in een zorginstelling, weten wel beter. Anderen maken de keuze voor de zorg als zij een leuke informatiemarkt van de scholen hebben bezocht.

Ook ouders zouden hun verantwoordelijkheid moeten nemen en jongeren moeten motiveren en stimuleren om aan de slag te gaan in de zorg.

Meerwaarde

Instellingen in de gezondheidszorg die zorg bieden vanuit een christelijke levensovertuiging hebben het dubbel moeilijk. Niet alleen moeten zij een negatief imago overwinnen, maar ook moeten zij zich inspannen om hun doelgroep te bereiken. Deze instellingen moeten zuinig zijn op hun reputatie, namelijk dat zij zich laten leiden door de Bijbel in hun doen en laten. Daar ontlenen zij hun meerwaarde aan, voor zorgvragers en zorgverleners.

De geloofsovertuiging en –beleving maken, evenals elders in de maatschappij, ook in de zorg een wezenlijk onderdeel uit van de leef- en denkwereld van mensen. Het is een voorrecht als een zorgverlener die toegevoegde waarde mag bieden. Zo heeft de geestelijke verzorging in al zijn facetten een essentiële plaats in de christelijke gezondheidszorg. Die meerwaarde vasthouden en uitdragen is een uitdaging en plicht van iedere instelling en opleiding.

Het is een uitdaging om, geïnspireerd door Gods Woord, de best mogelijke zorg te verlenen. Dit vraagt een bewuste keuze van jongeren om zich daarvoor van harte in te zetten. Identiteitsgebonden zorg: jou een zorg? U een zorg? Heel duidelijk: Ja!

De auteurs zijn respectievelijk bestuurder van Cedrah, wonen, zorg, welzijn in Capelle aan den IJssel en sectordirecteur gezondheidszorg aan het Hoornbeeck College.