Wilders (PVV) trekt met prikkelende kreten en kort maar krachtig verwoorde standpunten ook in de gereformeerde gezindte nogal wat stemmen, niet het minst onder de jeugd. Maar is een stem op Wilders Bijbels verantwoord?Het kan niet ontkend worden dat een deel van Wilders’ standpunten Bijbels te verdedigen is. Hij stelt zich bijvoorbeeld ronduit op achter Israël wanneer het krachtig optreedt tegen het gewelddadige moslimterrorisme van Hamas. Hij beschouwt Israël als „voorhoede” van het Westen en in die hoedanigheid als eerste verdedigingsgordel van Europa tegen de oprukkende radicale islam.

Over die valse godsdienst zegt hij rake dingen. Met enige regelmaat wijst hij erop dat de Koran heel wat teksten bevat die tot geweld oproepen. Niet alleen tegen Joden, maar tegen allen die het mohammedanisme tegenstaan. De islam wil heel de wereld veroveren. Wilders heeft dat goed door. Werden zijn waarschuwingen maar meer ter harte genomen.

Om de islamisering te stoppen, bepleit Wilders onder andere een bouwstop op moskeeën, sluiting van radicale moskeeën en uitzetting van opruiende imams. Heel goed. Wel zou hij nog een stap verder moeten gaan: geleidelijke –maar wel binnen afzienbare tijd– sluiting en afbraak van alle moskeeën. Dat is overeenkomstig Gods Woord en artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Gewetensvrijheid mag de overheid moslims niet onthouden, maar wel dient zij met het oog op de ere Gods en het zielenheil van haar onderdanen de publieke uitoefening van hun afgodendienst te beletten.

Tien Geboden

Een immigratiestop voor moslims, zoals Wilders wil, is in dit licht eveneens een goede zaak. Al zou hij ook hier een stap verder moeten gaan: een immigratiestop voor aanhangers van alle vreemde godsdiensten. Slechts als er sprake is van een noodsituatie zou toelating in Nederland mogelijk moeten zijn, mits men belooft zich aan de Tien Geboden te houden.

Ook over andere kwesties weet Wilders meer dan eens rake dingen te zeggen. Neem zijn pleidooi om allochtone straatterroristen die voor twee of meer geweldsmisdrijven veroordeeld zijn, het land uit te zetten. Gasten dienen zich immers beschaafd te gedragen. Andere goede punten zijn: hogere straffen voor crimineel gedrag, stoppen met het gedogen van drugs, meer handen aan het bed in verpleeghuizen en niet te vergeten zijn pleidooi om de gehele EU fors te saneren tot slechts een intergouvernementele samenwerking op economisch terrein.

Zondagsrust

Maar betekent dit alles dat we Wildersfan zijn geworden? Geenszins, want er zijn ook tal van standpunten en optredens te noemen die de toets der Schrift beslist niet kunnen doorstaan.

De zondagsrust en -heiliging bijvoorbeeld zijn bij Wilders niet in goede handen. De PVV vindt dat winkeliers zelf moeten kunnen beslissen over zondagsopenstelling van hun winkels. „Iedereen gaat over zijn eigen zondag”, aldus de PVV.

PVV-Kamerlid Brinkman heeft vorig jaar een motie ingediend waarin hij de regering verzocht toe te staan dat militairen voortaan in uniform aan de Gay Pride deelnemen. Een onverhuld pleidooi voor een goddeloos festijn.

Wilders wil het lasteren en misbruiken van Gods Naam niet strafbaar stellen, omdat dit de vrijheid van meningsuiting zou inperken. Zelfs het huidige slapende verbod op smalende godslastering wil hij weg hebben.

Zijn krachtige en heldere formuleringen zijn te waarderen, maar niet zijn meer dan eens op de persoon gerichte straattaal en zijn onnodig grievende uitdrukkingen. Niet ten onrechte heeft CDA-fractievoorzitter Van Geel voorgesteld om voor het politieke debat een ”Van der Vliesnorm” in te voeren, die staat voor een hoffelijk debat op inhoud.

Bekering

Nog veel meer punten kunnen genoemd worden waarbij Wilders, Bijbels gezien, de plank misslaat. Ook zijn veel Bijbels belangrijke punten niet in het PVV-programma terug te vinden. Geen wonder, want de meest fundamentele omissie in dat programma is het missen van Gods Woord als het enig juiste kompas.

Van de PVV is daarom geen wezenlijk heil te verwachten. Immers: „zo zij niet spreken ­naar dit Woord, het zal zijn dat zij geen dageraad zullen hebben” (Jes. 8:20). Voor een afwijkend volk is alleen nog heil te verwachten als het met berouw wederkeert tot Gods wet en getuigenis, al was het maar met een Ninevitische bekering. Wie hier iets van beseft, zal ook te meer beseffen dat een stem op een partij die Gods Woord niet als kompas heeft, volstrekt onverantwoord is.

De auteur is secretaris van de Landelijke Stichting ter bevordering van de Staatkundig Gereformeerde beginselen. Deze bijdrage is een samenvatting van een artikel in het december­nummer van het blad In het Spoor, dat vrijdag verscheen.