De Chinezen komen
De Chinezen werken hard voor hun dagelijks brood. De verschillen in dit immens uitgestrekte land zijn groot. De rijke oostkust contrasteert met de arme, hoofdzakelijk boerenbevolking op het platteland.
De economische crisis heeft ook in China veel mensen in beweging gebracht. De trek van het platteland naar de steden. En omgekeerd. Mensen die bitter teleurgesteld terugkeerden naar hun geboortedorp. De aanlokkelijke perspectieven van de stad vielen bij nader inzien ernstig tegen. China onderscheidt zich in de steden steeds minder van het materialistisch ingestelde Westen.Geheim
De economie van China doet het nog steeds opvallend goed. Al jarenlang en nog steeds (ondanks de crisis) blijven de economische groeicijfers verbazen. Waar zit dat in? Hoe krijgt zo’n eenpartijstaat, waar een op de vijf wereldbewoners woont en werkt, dit voor elkaar? Dat is het geheim van de economie van China.
Kenmerkend zijn de (nog) lage lonen en de arbeidsparticipatie van vrouwen. Er is nauwelijks sociale zekerheid, pensioenopbouw staat nog in de kinderschoenen. Wet- en regelgeving beperken de groei niet of zeer beperkt, milieuaspecten komen pas laat in beeld. Het is vooral de groei die telt. De overheid doet er alles aan om die te blijven stimuleren. Dat is een belangrijke voorwaarde voor harmonie in de samenleving, zoals de Chinezen dat graag verwoorden.
Internationaal berucht is de namaakcultuur, bekend van de onder meer de nep-Rolexhorloges. Inmiddels verschijnen in China complete imitaties van westerse productassortimenten, al is de prijs-kwaliteitverhouding vaak een heel andere dan wij gewend zijn.
Toch is er meer dat opvalt. Het geheim van de Chinese economie zit dieper. Het is naar mijn mening de ambitie, vindingrijkheid en het organisatietalent die zichtbaar zijn. Chinezen zijn chaotisch in het verkeer, maar de organisatiegraad van het bedrijfsleven en de overheid is hoog. Alles wordt gemeten, geregistreerd, successen van anderen worden geanalyseerd en direct toegepast. Chinezen stellen veel hoe-vragen, heel procesgericht. Ze zijn leergierig, klantgedreven en ijverig.
Zijn we dat niet een beetje kwijtgeraakt in het verwende Westen? Onze cultuur van rechthebbendheid en zelfgenoegzaamheid botst met de werkijver en het doorzettingsvermogen van een Chinees. Maar er zijn ook overeenkomsten: het Westen worstelt met de graaicultuur, China met het corruptievraagstuk. De menselijke natuur blijkt overal dezelfde trekken te hebben. Het bewaken van de integriteit is een zorg in alle culturen. In het aanpakken van dit soort problemen kunnen we veel van elkaar leren.
Brood
Er waait ook geestelijk gezien een andere wind door China. Velen kennen een honger naar het Brood dat blijft. Zelfs in mijn hotelkamer in Peking ligt een complete Chinees-Engelse Bijbel. Verrassend. Missen, zoeken en vinden. Ik zie dit in China.
Dat wonder moeten we allen kennen. Ook Chinezen zullen komen door ’t Goddelijk licht geleid. En hun nakroost, dat door de Heere wordt toebereid, zal melden ’t heil van Zijn gerechtigheid, en grote daden.
Wie ooit in de glanzende kinderogen heeft gekeken als de Bijbel daar mag opengaan, vergeet dit nooit meer.
De auteur is werkzaam bij DNB, toezicht pensioenen.
Reageren aan scribent? nietbijbroodalleen@refdag.nl.