Jongeren van nu zijn overwegend individualistisch, hedonistisch en materialistisch; hun ouders hebben moeite om waarden als plichtsbesef, gehoorzaamheid en maatschappelijk idealisme op hen over te dragen. Het is in een notendop de inhoud van ”De grenzeloze generatie”; een kritisch boek over de populariteit van de liberale opvoedstijl dat maandag verscheen.Boutellier, directeur van het Verwey-Jonker Instituut, dat onderzoek doet naar sociaalmaatschappelijke vraagstukken, zegt delen van de analyse zonder meer te onderschrijven. „In wezen is dit de al eerder opgeworpen vraag naar de inhoud van onze publieke moraal. We kunnen elkaar alleen nog vinden in wat we collectief afwijzen en zijn alleen solidair rond datgene wat we niet willen, zoals wreedheid, slacht­offerschap en discriminatie. Over de vraag aan welke positieve maatschappelijke waarden we ons willen verbinden, worden we het niet eens.”

De constatering van de auteurs dat de stagnatie in de overdracht van waarden en normen niet alleen speelt in de lagere sociaaleconomische groeperingen maar ook in de maatschappelijke middenklasse noemt Boutellier terecht. „De problematiek is inderdaad breder dan soms wordt verondersteld. We moeten niet alleen wijzen op zaken die leiden tot een crisis. Als jongeren die zich over het algemeen redelijk ontwikkelen zich in het weekend te buitengaan aan zeer uitbundig uitgaansgedrag of gedurende hun schoolcarrière drukker zijn met allerlei bijbaantjes dan met hun studie, is dat ook iets om bij stil te staan. In mijn ogen verwijzen ook dergelijke ontwikkelingen naar een maatschappelijk probleem. Zo vind ik dat sommige ouders, met name rond de overgang van hun kinderen naar de middelbare school, het wel erg makkelijk laten lopen. Ze bieden hun kinderen geen duidelijke structuur, terwijl dat ontzettend belangrijk is.”

Bij sommige ouders is duidelijk sprake van opvoedingsverlegenheid, stelt Boutellier. „Dat is ook begrijpelijk in een tijd waarin kinderen om maar iets te noemen in drie muisklikken alles wat de menselijke geest kan bedenken en te bieden heeft op hun scherm te zien krijgen. Zulke maatschappelijke omstandigheden leggen een zware hypotheek op normatieve opvoeding en stellen ouders voor de vraag hoe zij kinderen toch de benodigde structuur kunnen bieden. Niet alle ouders zijn daarvan doordrongen. Anderen zien wel het belang, maar komen er toch niet uit. Daar mag beslist oog voor zijn.”

Welke instanties moeten ouders die worstelen met deze vragen, helpen? Boutellier: „Ik ben niet voor het oprichten van nieuwe organisaties. Daarom zou ik zeggen: rust consultatiebureaus en scholen die van nature al zijn betrokken bij het opvoeden hiervoor toe.”

Dit is de laatste aflevering in een korte serie reacties op het boek ”De grenzeloze generatie”, dat de liberale opvoedstijl van ouders bekritiseert.