Uitval of een verstoring van een onderdeel kan al leiden tot een „domino-effect”, met grote gevolgen voor de samenleving en die van omringende landen. Bescherming is nodig.

Dat staat in een TNO-rapport over de bescherming van de vitale infrastructuur. Daaronder vallen de energie-, drinkwater- en voedselvoorziening, de rechtsorde, openbare orde en veiligheid, gezondheidszorg, telecommunicatie, de financiële en de transportinfrastructuur. De sectoren zijn complex en nauw aan elkaar verbonden.

Minister Remkes van Binnenlandse Zaken heeft het rapport vrijdag naar de Tweede Kamer gestuurd. Met de bevindingen in de hand kunnen de ministeries, andere overheden en het bedrijfsleven aan de slag met maatregelen om de vitale sectoren en vitale producten te beschermen. Het gaat niet alleen om preventieve maatregelen tegen terroristische aanslagen, maar bijvoorbeeld ook om natuurgeweld en organisatorische of technische gebreken.

De Tweede Kamer had in het voorjaar van 2001 gevraagd om een soort plan van aanpak voor vitale sectoren. Aanleiding was de millenniumwisseling, waarbij bleek dat belangrijke onderdelen kwetsbaar waren. De aanslagen later dat jaar in de Verenigde Staten versterkten de wens een en ander in kaart te brengen en te bekijken hoe de structuur kan worden beschermd.