In 1997 behaalde Concertación nog ruim 52 procent van de stemmen. De rechtse oppositie, verenigd in de Alliantie voor Chili die voor een belangrijk deel bestaat uit aanhangers van oud–dictator Augusto Pinochet, bleef deze keer steken op 44 procent. In 1997 was dat 37 procent. De communisten vielen terug van 7 procent in 1997 naar 5 procent nu.

Ondanks de soverwinning zal Concertación nu nog vier jaar door moeten regeren zonder absolute meerderheid in het parlement, dat uit 120 afgevaardigden bestaat. Bovendien verloor de partij van president Lagos, de christen–democraten, haar status als grootste partij van Chili aan de Onafhankelijke Democratische Unie (UDI) van Joaquin Lavin, naar verwachting Lagos’ belangrijkste concurrent bij de presidentsverkiezingen in 2005. De UDI behaalde 25 procent van de stemmen terwijl de christen–democraten bleven steken op 19 procent.

Ook in de senaat moest de regeringscoalitie haar meerderheid inleveren. Hoewel Concertación met 51 procent van de stemmen hoger scoorde dan de Alliantie voor Chili (44 procent) krijgt de laatste nu een meerderheid in het Hogerhuis. Dat komt omdat er maar achttien van de 38 senaatszetels op het spel stonden, waarvan de meeste al in handen van de regeringscoalitie waren.

Het Chileense Hogerhuis bestaat uit 38 gekozen senatoren en negen senatoren die benoemd zijn door het leger en andere staatsinstellingen. Ook kent Chili twee senatoren–voor–het–leven, oud–dictator Augusto Pinochet en ex–president Eduardo Frei.

De uitslag van de verkiezingen betekent dat de regering van president Lagos haar plannen voor een herziening van de grondwet, die nog stamt uit de tijd van Pinochet, voorlopig in de koelkast kan zetten. De Alliantie voor Chili is een fervent tegenstander van deze wijziging.

De verkiezingen kwamen op een voor Concertación ongelukkig moment. Lage economische groei, hoge werkeloosheid en een toenemende criminaliteit speelden de rechtse oppositie in de kaart.