Het gaat goed met Pechtold, leider van D66. De positieve peilingen laat hij met een „glimlach van ongeloof” over zich heen komen. Drie zetels in de Kamer, 26 in de peilingen: regeringsdeelname is weer in zicht voor D66.Maar Pechtold waakt voor overmoed. „Hosanna en kruisiging zitten voor velen vlak achter elkaar”, zegt hij in een interview met het ANP. Hij zegt ook dat hij geen premier of vicepremier wil worden als zijn partij deelneemt in een nieuw kabinet. De politiek leider hoort in de Kamer, is zijn overtuiging, en moet bovendien een grote, nieuwe en grotendeels onervaren fractie gaan leiden. „Daar heb ik Bolkestein altijd voor bewonderd: dat de politieke leider -en daar ligt mijn ambitie- in de Tweede Kamer zit”.

Pechtold ziet geen eenduidige verklaring voor de wederopstanding van zijn partij, die na de verkiezingen in 2006 nog praktisch dood werd verklaard. Hij zegt dat hij heeft geprofiteerd van de „profilering over en weer” tussen PVV-leider Wilders en D66. Maar ook de economische recessie heeft geholpen, want de hervormingsagenda van D66 is terug in de picture.

En ja, dat wonderbaarlijk herstel heeft een gezicht, dat van Pechtold, geeft hij zelf toe. De jonge minister die in het tweede kabinet-Balkenende door columnist Jan Blokker nog ’kereltje Pechtold’ werd genoemd, geeft nu leiding aan ’s lands oppositie en is in peilingen inmiddels de meest gewaardeerde fractievoorzitter. „Bijna elk portret begint met: van ’kereltje’ tot weet ik veel wat. Ik heb het idee dat de schrijver zichzelf daarmee moet verklaren. Want ik ben niet vreselijk veranderd”.

Zijn succes zit ’m volgens Pechtold ook in het niet weglopen voor impopulaire maatregelen en het „beeldend maken van soms ingewikkelde materie”. Zoals vorige maand toen hij tijdens de algemene politieke beschouwingen aan kwam met een hele stapel van rapporten om aan te tonen dat het kabinet niet negentien commissies aan het werk hoefde te zetten om te zoeken naar bezuinigingsmogelijkheden.

Dat het goed gaat met zijn partij ziet Pechtold niet alleen in de peilingen maar ook in de aanwas van nieuwe leden: elke week weer honderd aanmeldingen, soms meer. De lijn omhoog is heel gestaag en duidelijk.

Pechtold rekent op vervroegde verkiezingen, zeker als premier Balkenende EU-president zou worden. Een voorkeur voor een coalitie spreekt hij nog niet uit, zeker is wel dat hij niet met Wilders wil. „Het zou volstrekt ongeloofwaardig zijn als Wilders en ik ook maar één uur zouden onderhandelen”. Maar eerst snel verkiezingen, want Pechtold kan zich niet voorstellen dat een kabinet met zo weinig draagvlak als het huidige belangrijke hervormingen gaat doorvoeren. „Als dan ook nog eens de leider weg is, hoeveel argumenten heb je nog meer nodig om de kiezer aan het woord te laten?”