IMF zoekt naar nieuwe economische orde
De economische crisis heeft het Internationaal Monetair Fonds (IMF) weer op de kaart gezet als economische autoriteit. Na jarenlang min of meer te zijn genegeerd, krijgt het instituut nu de leiding bij het zoeken naar een nieuwe en stabielere economische wereldorde.
Volgens de Franse topman van het instituut, Strauss-Kahn, is het echter verkeerd om te spreken van een nieuw IMF. Het fonds keert juist terug naar de basis. „Onze oprichters kwamen zestig jaar geleden bij elkaar om een nieuwe wereldorde te scheppen, die vrede en economische samenwerking zou bevorderen. Wij hebben nu dezelfde kans”, sprak hij gisteren in Istanbul. In de Turkse stad zijn dit weekeinde ministers van Financiën en centralebankiers uit de hele wereld bijeen voor de jaarvergadering van het fonds.Op die bijeenkomst moeten de eerste contouren van de nieuwe wereldeconomie zichtbaar worden, stelde Strauss-Kahn. Volgens de voormalige Franse minister van Financiën moet het IMF daarbij gaan fungeren als een soort mondiale centrale bank, waar landen in tijden van financiële crisis aankloppen voor hulp. Landen hoeven dan zelf minder grote kapitaalreserves aan te houden, zodat ze meer geld overhouden voor het aanjagen van de eigen economie en het op weg helpen van de opleving van de wereldeconomie.
Daarvoor moet het IMF echter vooral in Azië nog veel wantrouwen wegwerken. „Veel Aziatische landen hebben uit vorige crises geleerd dat ze beter veel kapitaal achter de hand kunnen houden als ze niet het slachtoffer willen worden van speculanten”, beaamde Strauss-Kahn. „Wij moeten ze het vertrouwen geven dat ze niet alleen staan bij een crisis.”
Om het vertrouwen van de opkomende economieën te herwinnen, wordt er langzaam maar zeker gewerkt aan een nieuwe bestuursstructuur van het fonds. Nieuwe economische grootmachten als China, India en Brazilië moeten daarbij uiteindelijk meer te zeggen krijgen, ten koste van een deel van de macht van Europa en de VS.
Daarnaast heeft het fonds de voorwaarden voor leningen aan landen die in de problemen komen, aangepast. „We doen niet meer aan one size fits all”, zei Strauss-Kahn. Hij doelde daarbij op de veel bekritiseerde hulppakketten uit het verleden, die alleen werden verstrekt als de ontvangende landen hun economie vergaand hervormden. Die voorwaarden maakten het IMF tot een van de grootste tegenstanders van antiglobalisten.
