Geen titel
Oud-RD-journalist, publicist, columnist en conservatief Bart Jan Spruyt zou voor de SGP in de Tweede Kamer moeten. Dat vindt oud-RD-journalist, debatleider en defensiedeskundige Riekelt Pasterkamp. Laatstgenoemde komt uitvoerig aan het woord in de blad van de SGP-jongerenorganisatie In Contact.
Hij legt eerst omstandig uit dat zelf initiatief nemen erg belangrijk is en dat het in de journalistieke wereld vooral om contacten gaat. Pasterkamp koketteert ermee dat minister Van Middelkoop van Defensie een goede bekende van hem is; hij mag „Eimert” bij zijn voornaam noemen en hij heeft zijn persoonlijke e-mailadres. Het is maar dat de lezers van In Contact het weten met wie ze van doen hebben.Aan het eind van het interview komt ter sprake dat in Urk tijdens de Europese verkiezingen veel stemmen van de SGP naar de PVV gingen. Volgens Pasterkamp komt dat doordat veel jongeren niet weten dat het immigratiebeleid dat de SGP voorstaat niet zo ver afstaat van dat van Wilders’ PVV.
Daarom zou de SGP er goed aan doen Spruyt op de kandidatenlijst voor de komende Tweede Kamerverkiezingen te plaatsen. „Ik ben ervan overtuigd dat de SGP dan wel drie of vier zetels kan halen”, aldus Pasterkamp. Dat past volgens hem helemaal bij het adagium om zelf het initiatief te nemen.
En Spruyt zelf? Hij keert –zo lijkt het– min of meer terug naar zijn wortels. Christelijke politiek was voor hem enkele jaren geleden uit de tijd, nu niet meer. Een conservatieve beweging met daarin verschillende levensbeschouwingen is toch niet haalbaar, zo zei hij dit voorjaar in IJsselmuiden. De overheid moet volgens hem partij kiezen voor de christelijke religie. Een partijloze staat is niet in staat de problemen anno 2009 op te lossen.
Ook qua schoolkeuze is Spruyt terug waar hij begon, namelijk op het Wartburg College in Rotterdam, locatie Guido de Brès. Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig was hij daar leerling, nu leraar. Met ingang van deze cursus is hij voor twee dagen per week benoemd als docent maatschappijleer en geschiedenis.
GV
Geen plek
Topsalarissen van bestuurders in de (semi)publieke sector liggen al enige tijd onder vuur. Van de PvdA bijvoorbeeld. Partijvoorzitter Ploumen gaat er, voor zover dat in haar macht ligt, paal en perk aan stellen. PvdA-leden die als schoolbestuurder, als ziekenhuisdirecteur of anderszins meer verdienen dan de Balkenendenorm (181.000 euro per jaar), kunnen voortaan fluiten naar een functie als burgemeester of minister.
„Als PvdA-bestuurder ga je sober en dienstbaar door het leven”, zei Ploumen zaterdag. „Dat betekent ook dat als je dat niet doet, er geen plek voor je is bij de PvdA.” Ze werkt aan een erecode waarin dat zwart op wit wordt vastgelegd.
Ze krijgt steun van PvdA-ideoloog Jos de Beus. „Zodra PvdA’ers de kans krijgen, zijn ze plots socialist af en verrijken ze zichzelf. Dat beeld is funest voor de partij.”
NRC Handelsblad schreef zaterdag echter dat PvdA’ers –en CDA’ers– „flink zijn vertegenwoordigd in het openbaar bestuur. En zo blijken de bestuurders die in publieke dienst meer verdienen dan de Balkenendenorm dikwijls afkomstig van CDA en PvdA.”
Een voorbeeld is PvdA-lid Dirk Jan Verbeek, die vorig jaar als bestuursvoorzitter van het Groene Hart Ziekenhuis 268.804 euro verdiende.
Hij is totaal niet onder de indruk van Ploumens aanval op topverdieners. „Het zou wat zijn zeg, als de PvdA een bovengrens gaat stellen aan het inkomen van zijn leden”, aldus Verbeek in NRC Handelsblad. „Als ik na ruim dertig jaar mijn partijlidmaatschap opzeg, dan heb ik heel wat betere redenen dan mijn salaris.”
Die kan Ploumen in haar zak steken.
KdG
Hete herfst
Het kwam vroeger in minder bedeelde gezinnen wel voor: het broodje schuifkaas. De portemonnee liet maar één plakje kaas per maaltijd toe. Om toch lang van de kaas te ‘genieten’, moesten de kinderen het plakje doorschuiven van de ene naar de andere boterdam.
In de politiek wordt ook veel doorgeschoven. Dan zijn het echter niet de lekkere hapjes, maar de zware, lastige beslissingen, die naar latere tijdstippen worden verzet.
Het huidige kabinet heeft inmiddels een hele ris van deze kwesties. Prijsafspraken over de kilometerheffing, de verhoging van de AOW-leeftijd, het besluit over beëindiging van de Afghanistanmissie, het behoud of het schrappen van de enkelefeitconstructie in de Algemene wet gelijke behandeling en –om niet meer te noemen– het uitdiepen van de Westerschelde.
Al deze zaken zijn door het kabinet vooruitgeschoven, zodat dit najaar een opeenstapeling wordt van belangrijke besluitvormingsmomenten.
Dat zal veel politieke massage en veel Torentjesoverleg vergen met veel spannende momenten voor de coalitie. Eén ding staat vast: verder vooruitschuiven kan niet meer. Al was het maar omdat er op 3 maart gemeenteraadsverkiezingen zijn worden. Geen enkele partij zal die verkiezingen toch willen ingaan als ”kampioen uitstelgedrag”?
AdJ
Agenda
De Tweede Kamer start deze week weer met vergaderen na een rustperiode van acht weken. Politiek gezien zal de meeste aandacht uitgaan naar een debat over de Westerschelde, dat donderdagavond op de agenda staat. Verder staat er die dag een initiatiefwet van PvdA-Kamerlid Van Dam op de agenda. De sociaaldemocraat wil een eind te maken aan stilzwijgende verlenging van lidmaatschappen en abonnementen.
Uitspraak van de week
„In Nederland hebben we in twee jaar meer bereikt dan de SGP in 85 jaar.”