Ons huis-aan-huisblad besteedde er ook aandacht aan. Het duurde wel even voor de journalisten konden laten weten waarin de recessie merkbaar was. Ondernemers werden geïnterviewd. Zij gaven echter aan dat de omzet gelijk bleef. De boekingen bij een reisbureau bleven wel wat achter. Er kwamen minder uitzendingen over onze plaats dan aanvankelijk aangekondigd.Gelukkig voor de journalisten vonden ze toch een plek waar de recessie merkbaar was. Nota bene bij de werkvoorziening voor mensen met een handicap. Heel schrijnend vond ik het, verstandelijk gehandicapten min of meer duidelijk te horen zeggen dat er door de financiële crisis voor hen minder of geen werk meer was.

Vulling

Ik weet dat ook andere groepen in de samenleving de gevolgen merken, maar vind het moeilijk dat deze groep mensen er ook onder lijdt. Bedrijven besteden minder werk uit aan sociale werkvoorzieningen. Kosten worden bespaard en als voor het eigen personeel het werk er niet is, worden zij gevraagd werk te doen dat anders door gehandicapten gebeurde.

Vorige week gaf ik mede leiding aan een vakantieweek voor verstandelijk gehandicapten. Een aantal van hen sprak over hun werk. Het betekent veel voor hen. Als voor velen geeft het zin aan het bestaan en vulling aan de dag. Het haalt het huis uit. Voor degenen die thuiswonen, geeft het ook medegezinsleden verlichting. Vorige week hoorde ik ook over minder werk. Een aantal gasten werkt minder dagen dan anders. Die dagen moeten zij wel zien door te komen.

Ik ken plekken waar verstandelijk gehandicapten werken. Bij de kapper kom ik een bekende stadsgenoot tegen. Plichtsgetrouw en met trotse blik maakt hij de kasten met haarverzorgingsproducten schoon en zet de spullen recht. In een supermarkt vult een verstandelijk gehandicapte schappen. Ik hoor van een middelbare school waar verstandelijk gehandicapten in dienst zijn. Wat is het goed als zij zo zichtbaar in de samenleving aanwezig zijn. Zinvol dat scholieren met hen in aanraking komen.

Ik ben niet op de hoogte van alle regelingen die er zijn, maar ik wil graag bevorderen dat er voor onze gehandicapte naaste werkplekken zijn, blijven en komen. Wat kost hun werk eigenlijk? Welke salarissen krijgen ze? Kan het echt niet uit?

Oogappel

Vroeg of laat denk je ook aan de verstandelijk gehandicapten binnen de christelijke gemeente. Mogen zij in het gemeentewerk meedoen? Krijgen zij daarin begeleiding en werk op maat? In zo’n vakantieweek merk je hoe graag velen iets doen en hoeveel energie ze hebben. Je merkt in zo’n vakantieweek ook dat zij bij God niet aan de kant staan. Velen van hen laten zich makkelijk in het hart kijken. Dan proef je Godsvertrouwen en liefde tot God. Dat is er door de Heere ingelegd. Als zij bijzonder Gods oogappels zijn, kunnen en mogen wij hen niet aan de kant zetten en laten staan.

De auteur is hervormd predikant te IJsselstein.
Reageren aan scribent? nietbijbroodalleen@refdag.nl.