De actie van TLN is echter heel bewust. De organisatie voorziet over vijf jaar een tekort van 55.000 chauffeurs. De oorzaak? De grijze golf die op de sector, en op de hele samenleving, afkomt. De grote generatie van na de oorlog gaat binnenkort met pensioen en er staan onvoldoende jonge arbeidskrachten klaar om de opengevallen plekken in te vullen. In dat licht is de huidige crisis slechts een tijdelijk probleem. Regeren is vooruitzien, dat heeft TLN goed begrepen.De vergrijzing stelt ook de overheid voor grote problemen. De AOW dreigt onbetaalbaar te worden als een dalend aantal werkenden voor een stijgend aantal ouderen het pensioen moet financieren. Om die reden heeft het kabinet dit voorjaar bij de aanpak van de economische crisis besloten om de AOW-leeftijd te verhogen van 65 naar 67 jaar. Omdat de maatregel tegen het zere been is van met name de FNV, heeft het kabinet de Sociaal-Economische Raad (SER) tot 1 oktober de tijd gegeven om met een alternatief te komen.

Het zal niet meevallen om binnen de SER met vakbonden, werkgevers en kroonleden overeenstemming te bereiken over een unaniem advies. Daarvoor liggen de visies simpelweg te ver uiteen. Zo heeft de FNV zich ingegraven in de stelling dat de leeftijd niet omhoog kan. Binnen het CNV heerst verdeeldheid tussen oudere en jongere leden. En hoogleraar Lans Bovenberg, kroonlid van de SER, betoogde eind vorige week in het economenblad ESB juist dat de leeftijd naar minimaal 68 jaar moet om de overheidsfinanciën gezond te houden. We gaan een hete herfst tegemoet, zo klinkt de voorspelling. Dit dossier is daar mede debet aan.

Hoewel de bonden een behoorlijk machtsblok vormen, moeten ze toch onder ogen gaan zien dat hun stelling niet houdbaar is. Toen de AOW werd ingesteld, lag de levensverwachting stukken lager. Tel daar de huidige leeftijdsopbouw van de bevolking bij op en duidelijk is dat de pensioenpremies de pan uit zullen rijzen. Solidariteit tussen generaties is een groot goed, maar deze rekening dreigt onbetaalbaar te worden.

Uiteraard moet een AOW-verhoging zorgvuldig –lees: stapsgewijs– gebeuren. Natuurlijk dient er een oplossing te worden bedacht voor de zogeheten zware beroepen. Scholing zou daar een rol in kunnen spelen, zodat bijvoorbeeld stratenmakers na verloop van tijd andere werkzaamheden kunnen uitvoeren. Belangrijk is ook dat het beeld van de oudere werknemer wordt bijgesteld. Nu geldt iemand van 50 jaar al als oud en duur. Met maatwerk kan juist een oudere van toegevoegde waarde zijn.

Later met pensioen, het lijkt onontkoombaar. Voor velen wellicht een bittere pil. Maar wie arbeid ziet als een voorrecht en niet alleen als een plicht, zal van dit vooruitzicht niet direct wakker liggen.