Bij EU–beraad stelden vrijwel alle ministers dat een land zelf de hoogte moet kunnen bepalen van de maximumboetes voor bijvoorbeeld zwartvissen. Minister Verburg (Visserij) behoorde ook tot die groep: „Ieder land heeft zijn eigen systeem voor strafrecht. Ik moet er niet aan denken, en mijn collega’s ook niet, dat we nog een apart Europees systeem voor strafrecht opzetten".Wel is Verburg voor het gelijktrekken van bepaalde andere sancties, zoals intrekken van vergunningen. „Het kan niet zo zijn dat Nederland een vergunning intrekt van een visser, terwijl dat in een ander land niet gebeurt".

Aanleiding voor het debat was een voorstel van de Europese Commissie om de falende visserij–inspectie te verbeteren. Een rapport van de Europese Rekenkamer had grote mankementen aangetoond. Zo blijken boetes in veel landen lager dan het voordeel van overtredingen. De Europese Commissie opperde daarom Europese minimum– en maximumboetes voor vissers.

De ministers hadden minder moeite met de rest van het voorstel van de Europese Commissie. Dat behelst onder meer dat inspecteurs van de Europese Commissie ook zelf inspecties mogen uitvoeren. Enkele jaren geleden kon Brussel nog weinig uitrichten tegen Polen, dat niet optrad tegen kabeljauwvissers die vangstverboden negeerden.

Minister Verburg eiste wel duidelijke afspraken om dubbele inspecties te voorkomen. „We moeten voorkomen dat de ene dag onze eigen AID komt controleren en dat de volgende dag het Europese Visserijcontrole–agentschap zegt: hallo, wij komen het werk van de AID eens overdoen".

Verburg is ook beducht voor een fikse toename van administratieve rompslomp door het voorstel. Zo mogen vissers niet meer overal visladingen uitwisselen en komen er criteria welke doelwitten de controleurs moeten kiezen. „Vissers zijn geen boekhouders. Dat moeten we er ook niet van maken".

Verburg noemde het voorstel van EU–commissaris Joe Borg (Visserij) „een goede eerste poging" waar ze in september knopen over wil doorhakken.