Ik zie twee verschillende reacties op sociale internetmedia zoals bloggen, MySpace, Facebook en Twitter. De eerste zegt: Deze media verzwakken het concentratievermogen en het vermogen tot diepgaande discussies, leiden mensen af van de Bijbel en gebed, verstoren relaties, voeden het vuur van het narcisme en vullen de wereld met onzin. Ze maken ons tweedehands mensen die commentaar geven op het leven, in plaats dat we het zelf leven. Dus moeten we ze boycotten en boeken –geen blogs– schrijven over het probleem.De tweede zegt: Dat is allemaal waar, maar in plaats van een boycot moeten we proberen deze media te vullen met zo veel mogelijk provocerende, redelijke, Bijbelse, relationele, Christus verhogende, waarheidsgedreven, serieuze en creatieve richtingaanwijzers naar ware grootheid.

Ik neig naar de laatste reactie. ”Neigen naar” is iets anders dan ”omarmen”. Ik realiseer mij dat het medium de boodschap vormgeeft. Dat gold in meerdere of mindere mate voor ieder medium – spreken, tekenen, schrijven, boeken, tijdschriften, kranten, film, toneel, radio, televisie, cassettebandjes, PowerPoint, cd’s, mp3, video, sms’en, bloggen, twitteren et cetera.

Er zijn overal gevaren. Maar wij zijn van mening dat actieve pogingen om een medium te doordrenken met de almacht van God, de waarheid van de Schrift, de glorie van Christus, de vreugde van het Evangelie, de onreinheid van de zonde en de radicale aard van een christelijk leven een goede keus zijn voor sommige christenen. Niet voor alle. Iedereen moet zich afzijdig houden van sommige van deze media. Wij hebben bijvoorbeeld geen televisie.

Dat is in het algemeen mijn houding ten opzichte van media. Wat vind ik van Twitter? Ik vind Twitter een soort sneer: „Oké, liefhebber van de waarheid, laat maar zien wat je kunt met 140 tekens. Je zegt dat het je missie is om een passie voor de almacht van God in alle dingen te verspreiden! Kun je Christus groot maken in een handvol letters?”

Mijn reactie is: God kan een kameel door het oog van een naald doen gaan. Zou Hij de wereld niet in een tweet (twitterberichtje) kunnen vangen? Ik voel me niet geroepen om te twitteren dat de kat om tien uur ’s morgens de gordijnen naar beneden haalde. Maar het zou me eraan kunnen herinneren dat de Leeuw van Juda de hemelen zal oprollen als een kleed en de zon zal uitblazen als een kaars. Die tweet zou iemand kunnen afleiden van pornografie.

Ik heb een maand anoniem getwitterd om te testen welke gevolgen het had voor mijn geestelijk leven en mijn gezinsleven. Ondanks alle gevaren lijkt het een risico dat het waard is genomen te worden. „Alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen” (Kolossensen 1:16). De wereld weet het niet, maar daarom bestaat Twitter, en daarom twitter ook ik.

De auteur is predikant van Bethlehem Baptist Church in Minneapolis, Minnesota (VS). Dit artikel is overgenomen van desiringgod.org.

www.twitter.com/johnpiper.