Omdat in de huidige economische crisis veel machines ‘onbewoond’ zijn, kampen bedrijven met het probleem wat ze ermee moeten. Het Nederlandse bedrijf Cocoon Holland is gespecialiseerd in het verpakken van kapitaalgoederen, zodat ze goed blijven zolang ze niet nodig zijn of niet zijn verkocht. Dat gebeurt met materiaal dat weerbestendig, elastisch en luchtdicht is en dat als een banaan kan worden gepeld wanneer de spullen wel weer nodig zijn.Cocoon is typisch een bedrijf dat profiteert van de malaise bij andere bedrijven. „We hebben het nu drukker dan ooit dankzij de recessie”, zegt directeur en eigenaar Alexander van der Zee.Bedrijven merken eerst dat het slechter gaat, constateren dan dat ze last hebben van overcapaciteit en gaan dan nadenken hoe ze dat moeten oplossen, schetst Van der Zee.

Het laten inpakken van de spulletjes tot er betere tijden aanbreken, is dan een oplossing.

Wat die oplossing kost, is volgens Van der Zee erg afhankelijk van de locatie, het volume en de moeilijkheid van de klus. „Het gaat niet per strekkende meter.”

Onlangs haalde het bedrijf de internationale pers toen architectencollectief OMA van Rem Koolhaas het bedrijf benaderde om de Prada Transformer –een multifunctionele tentoonstellingsruimte van modemerk Prada– in Zuid-Korea aan te kleden met zijn materiaal, een spuitbare vorm van pvc. „Het Cocoonmembraam dat we specifiek voor hen hebben ontworpen, is nu toegevoegd aan ons assortiment voor architecten”, zegt Van der Zee. „Veel architecten kijken wat Koolhaas doet. Zelf zei hij dat het een grote toepassing kan worden in gebouwen.” In Zuid-Korea dient het als muur om de stalen constructie heen.

Het kunststukje dat Cocoon in Korea maakte, heeft het bedrijf veel kennis opgeleverd. „Zo is het materiaal nu transparant en naadloos.” Voor de industrie speelde dit soort eisen nooit een rol. „Of een vliegtuigomhulsel naden heeft of niet, maakt niets uit.” De klus voor Prada was leuk, maar een uitstapje. Het bedrijf blijft bij zijn kernactiviteiten, waar sinds de recessie voelbaar werd meer vraag naar is.

Waar schepen worden opgelegd, olieplatforms worden stilgelegd en vliegtuigen uit de dienstregeling worden gehaald, staat Cocoon klaar om die spullen van een tweede huid te voorzien zodat ze goed bewaard kunnen blijven. Alleen bij de vliegtuigen heeft Cocoon last van oneerlijke concurrentie. „Vliegtuigen worden vaak in de Amerikaanse woestijn gestald”, zegt Van der Zee. Die woestijn biedt dezelfde omstandigheden als een velletje van Cocoon: een luchtvochtigheid van 42 graden.

„Dat is de ideale omstandigheid om spullen op te slaan. Staal is dan beschermd tegen roest, kunststoffen kunnen niet uitdrogen en op printplaten ontstaan geen schimmels.” Het materiaal is ook geschikt om hele productielijnen in te pakken. „Dat hebben we in het verleden gedaan voor Heineken als er minder vraag naar bier was”, vertelt Van der Zee. Of ze pakken een walserij in bij staalfabrikant Corus.

Het bedrijf heeft slechts negen mensen in dienst, maar is het enige aan deze kant van de oceaan dat de kunst van het inpakken verstaat. „Behalve Christo dan, de inpakartiest. Daar worden we vaak mee vergeleken.”