Wie in de gelukkige omstandigheid verkeert dat hij een huurauto heeft, kan van een bezoek aan Israël veel meer maken dan een routineritje langs de overbekende plaatsen. Zo is een tocht naar de Golanhoogte, met z’n ruige, bergachtige landschap, een absolute aanrader.

Zomaar op weg gaan, is echter niet aan te raden. Israël is geen Nederland. En ook dat geldt weer niet alleen voor het gevaar van aanslagen of ander geweld. De infrastructuur is eveneens niet te vergelijken met de Nederlandse. Het zeer dichtbevolkte land kent maar een paar goede snelwegen. Vooral de weg tussen de noordelijke stad Haifa en Tel Aviv is bekend. Iets minder snel, maar wel bijzonder mooi en goed te berijden, is de weg tussen Tel Aviv en Jeruzalem. Omdat reizen in de Palestijnse gebieden absoluut niet veilig is, moet er nogal omgereden worden als je bijvoorbeeld vanuit Jeruzalem naar de Hermon of het Meer van Galilea wilt. Jeruzalem is namelijk aan alle kanten omsloten door min of meer autonoom Palestijns gebied. Vroeger, voor het uitbreken van de tweede intifada, kon je vanuit de Israëlische hoofdstad via Jericho langs de Jordaan naar het noorden rijden. Je kwam dan als vanzelf bij het Meer van Galilea uit. Wie nog noordelijker wilde, kronkelde vervolgens langs een van de oevers van dat meer verder omhoog.

Dat is nu uitgesloten. Zelfs Israëliërs die het land op hun duimpje kennen en echt niet bang zijn uitgevallen, piekeren er niet over een ritje door Palestijns gebied te maken. Daarvoor zijn er op die wegen de afgelopen jaren te veel doden gevallen door Palestijnse kogels. Met een huurauto mag het bovendien niet eens. Die is alleen verzekerd op Israëlisch grondgebied.

Veiligheidsmuur
Op de wegenkaart van het land, die je altijd meekrijgt bij het autoverhuurbedrijf, lijkt de afstand van het midden naar het noorden misschien ook via de omweg om de Westbank heen best te doen. Maar wie eenmaal op weg gaat, merkt dat de rit tergend langzaam vordert. Vanuit Jeruzalem richting Tel Aviv gaat het wel, maar dan begint de ellende. Op dit moment wordt druk gebouwd aan de zogenaamde Trans Israel Highway. Deze snelweg moet straks de steden Haifa, Tel Aviv, luchthaven Ben Gurion en het zuidelijke Bershe’eva verbinden. Hij zal het reizen voor automobilisten een heel stuk eenvoudiger maken.

Wie echter nu reeds in puur enthousiasme het kleine stukje snelweg dat inmiddels klaar is neemt richting het noorden, komt van een koude kermis thuis. Na enkele kilometers stopt de weg namelijk en word je via allerlei smalle B-wegen teruggeleid, om ergens bij Tel Aviv de draad weer op te pakken.

Omdat Israël tussen de Middellandse Zee en de Westelijke Jordaanoever op sommige plaatsen niet breder is dan enkele kilometers, is het wel een bijzonder fascinerend stukje snelweg. In de buurt van de beruchte Palestijnse stad Qalqilya wordt namelijk druk gebouwd aan het eerste deel van de zogenaamde Veiligheidsmuur die Israël om de Westbank heen wil bouwen om zo terroristen buiten de deur te houden. Hoe nodig de aanleg van deze meer dan 300 kilometer lange muur ook mag zijn, ’t is toch bijzonder griezelig de immense betonnen wal in het landschap te zien oprijzen. Wie wel eens bij de Berlijnse Muur gestaan heeft, krijgt een akelig déjà-vugevoel.

Armageddon
In de vlakte van Jizreël, oftewel Armageddon, is dat gevoel snel verdwenen. Dit bijna polderachtig vlakke landschap doet iets met de bezoekers. Zeker als je vanuit de Bijbel bij de naam Armageddon associaties met de eindtijd en de eindstrijd krijgt. Deze grootste vallei van Israël is overigens ook in het verre verleden reeds vaak het toneel van grote veldslagen geweest. Ook de berg Tabor, een berg zoals kinderen een berg tekenen, gelegen aan de oostelijke kant van de vallei, is een bezoekje meer dan waard. Op deze berg zou de Heere Jezus talloze malen hebben gebeden, en bovendien zou dit de berg van de verheerlijking zijn geweest. Sommigen denken dat de Tabor ook de berg is geweest waar Jezus Zich na Zijn opstanding heeft vertoond aan Zijn discipelen. Op de top van de heuvel staat een klooster. Wie met de auto naar boven durft te rijden, wordt rijk beloond. Het uitzicht is onvergelijkbaar mooi.

Wie echter verder richting het noorden wil, kan de beklimming maar beter achterwege laten omdat de tijd anders gaat dringen. In het al zeer noordelijk gelegen dorp Kiryat Shmona is er namelijk de zogenaamde Manara Cliff, die met een kabelbaantje -natuurlijk tegen betaling van een fors aantal shekels- bestegen kan worden. Hoewel dit dorp zeer dicht tegen de Libanese grens ligt en in tijden van spanning nogal eens het doelwit is van de raketten van de Hezbollah, is het toch een trekpleister voor Joodse dagjesmensen. Ze verdringen zich voor de kassa van de kabelbaan en kunnen nauwelijks wachten totdat ze in de gondeltjes tot duizelingwekkende hoogten worden opgetild. Het uitzicht over de Golan is prachtig. In de verte ligt het Hermongebergte, waarvan de kruin in de winter met sneeuw is bedekt.

Skiliften
Aan de voet van het gebergte ontspringt, bij de Banyaswatervallen, de Jordaan. Die Banyaswatervallen, waar het water van een hoogte van 15 meter naar beneden stort, zijn een bezoek meer dan waard. In een land waar water schaars is, is de neerstortende watermassa van ongeveer 125 miljoen kubieke meter per jaar uniek. Ergens in deze landstreek moet Petrus beleden hebben dat de Heere Jezus de Christus, de Zoon van de levende God is. Onvoorstelbaar overigens dat Jezus met Zijn discipelen over zulke grote afstanden -te voet- reisde.

Nog verder naar het noorden is er de grensstreek met Syrië. Hier is het echte skigebied, waar Israëliërs uit het hele land in de wintermaanden van de sneeuw komen genieten. In de zomer zitten er poppen in de skiliften en staan de sneeuwschuivers werkeloos aan de kant. Hoewel dit vakantiegebied in de winter ongetwijfeld levendig is, hangt er toch een ondefinieerbare dreiging. In het niemandsland richting de bergtoppen ligt ergens de grens met Syrië, het land waarmee Israël officieel nog steeds in oorlog is. Blijkbaar zijn de inwoners van de Joodse staat zo vertrouwd met oorlog en geweld dat ze hun vakantiepret er niet door laten bederven.

Het landschap is hier ook in de zomer indrukwekkend mooi. Het is in ieder geval een heel ander Israël dan het land dat we kennen uit de folders, en dat we denken te kennen als we alle toeristische highlights hebben bezocht.

Meer informatie: Israëlisch Bureau voor Toerisme: 020-6128850 of www.goisrael.nl.