De vernietiging in 2007 in het Syrische Dair Zor van een vermeende nucleaire installatie kan als voorbeeld dienen. Maar ook de vernietiging van een geheime Hezbollahbergplaats van Fajr-raketten tijdens de eerste nacht van de Libanonoorlog in 2006 dient in dit verband te worden vermeld. Dit soort geheime operaties wordt door de Israëlische regering nooit officieel bevestigd.Duidelijk wordt nu dat Israël op 27 januari twee luchtaanvallen heeft uitgevoerd in Sudan. Een derde aanval vond plaats op 11 februari en betrof een schip in de Rode Zee. Fatih Mahmud Awad, woordvoerder van het Sudanese ministerie van Transport, heeft deze gebeurtenissen bevestigd tegenover diverse Sudanese en buitenlandse persdiensten. Hij verklaarde hierbij dat er tijdens de aanvallen in totaal 800 slachtoffers zouden zijn gevallen. Dit cijfer dient echter in het kader te worden geplaatst van de Sudanese propaganda.

De aanvallen van 27 januari vonden plaats dicht bij Port Sudan aan de Rode Zee. De Israëlische geheime dienst Mossad bezit in het Ethiopische Addis Abeba een belangrijke basis, die hem in staat stelt informatie te verzamelen omtrent ontwikkelingen in de Hoorn van Afrika. Port Sudan ligt op een afstand van ongeveer 1400 kilometer van Jeruzalem.

De Mossad had informatie gekregen over wapens die vanuit Iran via Jemen waren verscheept naar Port Sudan. Van hieruit zouden de wapens met vrachtwagens via Sudan naar de Egyptische Sinaïwoestijn worden vervoerd, om van vanaf dat punt via onderaardse tunnels aan Hamas in de Gazastrook te worden geleverd.

De Israëlische geheime dienst vermoedde dat het om Fajrraketten ging die uit elkaar waren geschroefd om het transport via de onderaardse tunnels te vergemakkelijken. Deze Fajrraketten zouden ook steden als Tel Aviv van Hamas binnen het bereik brengen.

Israël had na deze informatie van de Mossad slechts enkele dagen de tijd om te handelen. Zowel het Amerikaanse weekblad Time als de Israëlische krant Ha’aretz citeert hoge Israëlische veiligheidsfunctionarissen die beweren dat de aanvallen werden uitgevoerd door „enkele tientallen” F-16-vliegtuigen.

Als voorzorgsmaatregel waren ook F-15-vliegtuigen in de buurt. De F-16-straaljagers bombardeerden het konvooi, dat uit zeventien vrachtwagens bestond. Vervolgens werden door vliegtuigen zonder piloot foto’s genomen die duidelijk maakten dat het konvooi niet geheel en al was vernietigd. Daarop volgde een tweede aanval.

Israël wilde het wapentransport vernietigen voordat het de Sudanees-Egyptische grens zou passeren, om zo problemen met Egypte te voorkomen. Op 11 februari vond er een derde aanval plaats. Een schip, volgens de informatie van de Mossad beladen met Iraanse wapens bestemd voor Hamas, werd in de Rode Zee tot zinken gebracht.

Dit bericht werd bevestigd door Al-Fatah Mahmud, vertegenwoordiger van een van de Sudanese regeringspartijen, die beweerde dat het gebombardeerde en tot zinken gebrachte schip een vissersboot was. Hij verklaarde dat zijn partij de Sudanese regering zou verzoeken een klacht in te dienen bij de Verenigde Naties.

Merkwaardig genoeg werden de gebeurtenissen ook bevestigd door de Libanese Hezbollah, die een officiële verklaring uitgaf over deze „nieuwe Israëlische misdaad.” Hezbollah riep de Arabische leiders op, die een week later zouden vergaderen in Qatar, om deze „terroristische daad” krachtig te veroordelen.

Het uitblijven van een Israëlische ontkenning kan geïnterpreteerd worden als een impliciete bevestiging. Ehud Olmert verklaarde op 27 maart tijdens een conferentie in Herzliya dat „Israël toeslaat, overal waar de infrastructuur getroffen kan worden door terroristen. Het is zinloos in details te treden. Er is geen plek waar Israël niet kan opereren.”

Deze laatste zin van Olmert werd in de krant Ha’aretz uitgelegd als een boodschap aan Iran. Deze boodschap luidt: Israël bezit uitgebreide kennis over alle bewegingen in de regio en is niet alleen bereid tot actie over te gaan, maar is tevens in staat deze succesvol te volbrengen.

De Arabische satellietzender Al-Jazeera heeft de plek van de aanval bij Port Sudan bezocht en er een reportage over gemaakt. De reportage toont de overblijfselen van het konvooi en tevens zijn duidelijk de restanten van een tijdens de aanval gebruikte bom te zien.

Deskundigen verklaren dat het om een GBU-12 gaat, die door laser wordt bestuurd. Het gewicht van de bom bedraagt 230 kilo en hij is geproduceerd door Texas Instruments. Het serienummer van de bom is in de Al-Jazeerareportage duidelijk zichtbaar.

Waarnemers zijn ervan overtuigd dat de boodschap duidelijk is overgekomen in Iran.