Kloonbaby
Kort nadat in februari 1997 het nieuws over het kloonschaap Dolly naar buiten kwam, klonk de vraag: Er is nu één schaap over de dam, wanneer volgt de herder? Terwijl christenen over de hele wereld deze week de geboorte van Christus herdachten, kwam in een nog onbekend land de eerste gekloneerde mens ter wereld.
Het verantwoordelijke bedrijf Clonaid is kort na ”Dolly” opgericht door een onbetekenende religieuze beweging, de volgelingen van Raël. Ongetwijfeld had Raël de keizersnede liever een dag eerder laten uitvoeren, op eerste kerstdag, om nog meer de indruk te wekken dat zijn prestatie op gelijke voet kan staan met de geboorte van Christus.Zelf beweert hij op 25 december 1945 verwekt te zijn nadat buitenaardse wezens zijn moeder meenamen naar hun planeet. Raël noemt zich de halfbroer van Jezus, en hij schroomt niet de maagdelijke geboorte en de opstanding van Christus aan diezelfde wezens toe te schrijven.
De vergelijking van het kloneren -waarbij ook geen man betrokken was- met de geboorte van Christus is ronduit godslasterlijk. Toch past dat prima in de filosofie van Raël, die wetenschap ziet als de nieuwe religie en predikt dat deze tweede „sprong voor de mensheid” -na de eerste stap op de maan- de weg baant naar eeuwig leven op deze aarde.
In plaats van de zeventig of tachtig jaar die Mozes ons voorhoudt, belooft Raël: „Iedereen die nu jonger is dan veertig, maakt een goede kans om 700 of 800 jaar oud te worden.” Ook de naam van het kind -Eva, moeder aller levenden- is zeker niet zonder opzet gekozen.
Het hoogste doel van Raël is „als God zijn”, zoals de satan in het paradijs aan Eva beloofde. Met deze techniek wroet hij in een van de diepste geheimen van de schepping: de voortplanting. Het nu geboren meisje is de dochter van een kinderloos echtpaar.
Het leed van kinderloosheid is moeilijk te peilen, maar er is toch minstens één grens aan de technieken die echtparen mogen benutten om hun kinderwens te vervullen. Uit de eerste twee hoofdstukken van Genesis valt duidelijk af te leiden dat kinderen alleen verwekt mogen worden binnen de bedding van het huwelijk, uit een vader en een moeder.
Kloneren doorkruist die instelling door het mogelijk te maken dat één ouder een kind ’van zichzelf’ krijgt. De donderdag geboren kloonbaby is alleen het ’product’ van haar moeder. Dat is een fundamenteel verschil met eerdere voortplantingstechnieken, die toch steeds cellen van vader én moeder nodig hebben.
Naast dit bezwaar zijn er nog tal van andere. Honderden embryo’s -bij Clonaid al 300- zijn inmiddels geslachtofferd aan het ontwikkelen van deze techniek. Op grond van experimenten met dieren valt te verwachten dat bij de eerste kloonkinderen veel erfelijke afwijkingen zullen voorkomen.
Een andere reden om een kloonkind te willen is de wens een kopie te krijgen van een geliefde of een verloren kind. Een kloon is even gelijk aan de ouder als een eeneiige tweeling. Wilmut, de ’maker’ van Dolly, waarschuwt echter dat kloonkinderen toch deels het product zullen zijn van hun tijd. Ook die wens leidt tot teleurstelling.