In het commentaar in RD 21-2 wordt de Heidelbergse Catechismus krampachtig verdedigd. Ik pleit voor actualisering en vernieuwing. 1) De HC is geschreven voor gelovigen, Jezus’ eigendom . Met avondmaalsgang als maatstaf slechts voor weinige kerkgangers. Getalsmatig ligt het voor de hand een leerboek te hebben voor de ongelovigen.2) De HC is geschreven toen geletterdheid laag was. Nu denkt men zelf na over onze geloofsleer en samenhangende actuele maatschappelijke thema’s.

3. De HC is geschreven vanuit toenmalige omstandigheden; onvergelijkbaar met nu. Wat zegt de „paapse mis” nog terwijl golven van horizontale spiritualiteit en modern denken uit new age en dergelijke ons overspoelen en de islam in volle vaart oprukt? Waar is de werfkracht van ons, van mijn leven in de ondergaande wereld, waar miljarden verloren gaan zonder het Evangelie? Waar het christelijk geloof wordt uitgehold? Worden kerkgangers toegerust om in hedendaagse taal licht, zout en voorbeeld te zijn? Is het niet tijd voor een hedendaags leerboek, gebaseerd op de Bijbelse noties, zoals verloren paradijs, verdorvenheid, geloof, verzoening en eeuwig zondeloos leven? Trouwens, het commentaar staat bol van ‘boze’ veronderstellingen. Immers, hoeveel kerkgangers zoeken er niet hunkerend naar vergeving, zaligheid en groei in de kennis van de Heere Jezus Christus? Waarom die afgeserveerd als zoekers naar valse warmte, als onkundigen? Komen die kerkgangers zo (verder) tot Jezus? Wel fijn dat de HC, hier althans, een lagere orde krijgt toebedeeld dan de Bijbel. Tot slot: de hoofdredactie spreekt over een leer van zonde en genade. De Bijbel spreekt over het Evangelie van het Koninkrijk van God en der hemelen, onder bevel van bekering en geloof.

Cees van Beek

Scheg 3

8281 MV Genemuiden

Brochure

Blijkens hun brochure (RD 20-2) roept de heer Van Helden c.s. ons op te kiezen tussen schepping en evolutie. Dat is echter aan de late kant. Tussen beide wereldoorlogen waren er wél redenen, toen de evolutieleer zodanig werd gebracht dat christenen het gevoel hadden slechts de keuze te hebben tussen schepping en evolutie. Sindsdien is de evolutieleer echter met kracht van nieuwe argumenten naar voren gekomen, zodat zij thans veeleer een appel doet op christenen om het gangbare scheppingsgeloof te herzien. Een interessante poging daartoe is de zogenoemde theïstische evolutieleer. Wij moeten daarbij niet vergeten dat de evolutie in sprongen verloopt, wat het ons mogelijk maakt om het nieuwe dat ontstaat, ook te erkennen. Is het daarom geen verhevener opvatting van Gods schepping als men Hem ziet als Degene Die het vermogen tot ontwikkeling in de levende stof heeft gelegd, dan zich voor te stellen dat God om de zoveel tienduizenden jaren een nieuwe, even andere soort schept?

Mr. L. Westerhof

Else Mauhslaan 149

2597 HD Den Haag

Calvijndebat (II)

Volgens prof. Antoine Bodar (RD 4-3) heeft de paus slechts tweemaal ex cathedra gesproken. Romekenner Loraine Boettner maakt in ”Roman Catholicism” (1962) echter duidelijk dat er vanaf 300 tot 1964 meer dan 45 ingrijpende veranderingen zijn doorgevoerd. Zoals ”Maria, Moeder van de kerk”, door paus Paulus VI in 1964. Later werd zij Medemiddelares genoemd! Ook nu nog spreekt de Roomse Kerk over Maria’s maagdelijkheid als Moeder van Christus, haar tenhemelopneming, haar onbevlekte ontvangenis, wat inhoudt dat zij zonder erfzonde zou zijn geboren. En volgens RD 16-2-2008 vroegen diverse kardinalen de paus om steun voor een vijfde Mariadogma. Het gaat hun erom „een discussie los te maken over de rol van Maria in de huidige tijd.” Voor de Rooms-Katholieke Kerk zou het een onomstotelijke geloofswaarheid moeten worden dat Maria de geestelijke moeder van de mensheid is, zo blijkt op de katholieke website fratres.wordpress.com. In Nederland is bisschop J. Punt van Haarlem voorstander van zo’n vijfde dogma, dat deels samenhangt met wat Maria zou hebben meegedeeld aan de Amsterdamse Ida Peerdeman, aan wie Maria tussen 1945 en 1961 56 keer zou zijn verschenen. Punt erkende in 2002 de verschijningen. Niet een van bovengenoemde doctrines vindt steun in de Bijbel. De ware protestantse christen spreekt de Schrift na: Mark. 7:7-13; Jes. 8:20; Hand. 20:29-30; Gal. 1:8-12. Als we onze roomse medemensen liefhebben, moeten we hun Jezus bekendmaken als Weg, Waarheid en Leven.

J. J. Rietveld

Eddingtonweg 14

3318 BG Dordrecht