In ruil voor loonmatiging deed het kabinet de sociale partners eind vorige maand toezeggingen op het gebied van het spaarloon, pensioenen, extra lastenverlichting en de gesubsidieerde arbeid.

De Geus liep niet vooruit op de maatregelen die het kabinet zal nemen als de CAO-lonen toch met meer dan 2,5 procent zullen stijgen. Hij benadrukte dat ook het kabinet gehouden is aan de afspraken. „We zijn aan elkaar verbonden. For better and for worse”, aldus De Geus.

Hij beklemtoomde opnieuw het belang van loonmatiging om de economie uit het slop te halen. De volgens De Geus goede afspraken, kunnen niet voorkomen dat 2003 een inktzwart jaar dreigt te worden. Hij verwacht dat er 150.000 werklozen bij komen. „Maar wie zegt dat dat er geen 200.000 worden?”

De Geus verdedigde de verhoging van de ziektekostenpremie en het verlies aan koopkracht, waarmee iedereen volgend jaar te maken krijgt. Mensen gaan er 1,25 procent (minima) tot 2 procent (hoge inkomens) op achteruit.

PvdA, GroenLinks en de SP vinden het ontoelaatbaar dat mensen met een uitkering of minimum inkomen er op achteruit gaan. De Geus verdedigde dat ’de rijken’ meer worden getroffen. „Het is een eerlijke politieke keus.” Volledig garanderen van de koopkracht voor iedereen kost 3,5 miljard euro en zou betekenen dat minder investeringen mogelijk zijn in veiligheid, gezondheidszorg en onderwijs, hield De Geus de oppositiepartijen voor.

De verhoging van de ziektekostenpremie (voor ziekenfondsverzekerden) is volgens hem noodzakelijk om de gestegen kosten van de gezondheidszorg te dekken. Ter compensatie krijgt iedereen een belastingvoordeeltje en ouderen daar bovenop nog een extraatje. Deze tegemoetkomingen dekken de gestegen kosten niet.