„Dat hadden we beter niet kunnen doen”, zei Slob vrijdag in de Volkskrant. Als de afspraak al gemaakt had moeten worden, had hij gewoon op papier moeten staan, stelt de CU-politicus. „Nu is de suggestie van geheimzinnigheid altijd blijven bestaan.”Nog beter was geweest een dergelijke afspraak helemaal niet maken. „We wekten de indruk dat de parlementaire democratie haar werk niet mocht doen.” De gemaakte afspraak was weliswaar „zo niet bedoeld”, maar Slob trekt als les uit de gang van zaken toch „dat de ChristenUnie zulke afspraken bij een volgende formatiebespreking niet meer moet maken.”

Ook Kamervoorzitter Verbeet blikt in een brief aan de Kamer terug op het debat van deze week. Zij schrijft dat er voor individuele Kamerleden weinig anders opzit dan zich neer te leggen bij een radiostilte van de kant van het kabinet over de Nederlandse steun aan de Amerikaanse inval in Irak in 2003.

Kamerleden hebben weliswaar een grondwettelijk recht op informatie van de regering, maar zonder steun van een Kamermeerderheid is het niet mogelijk daadwerkelijk af te dwingen dat het kabinet de komende negen maanden antwoord geeft op Kamervragen over Irak, zo blijkt uit de brief van de Kamervoorzitter.
Mocht er de komende tijd nieuwe informatie komen over Irak, dan zal Verbeet eventuele Kamervragen daarover gewoon doorsturen naar het kabinet. Maar daarbij blijft het dan.

Oud-Kamervoorzitter Weisglas heeft kritiek op de gelatenheid van Verbeet. Hij zou, als hij nog Kamervoorzitter was geweest, meer druk op het kabinet hebben uitgeoefend om Kamervragen over Irak wel degelijk te beantwoorden. Volgens hem komt Verbeet onvoldoende op voor de rechten van het parlement.