„Veel ouders sluiten de ogen voor realiteit”

Jongeren die te kampen hadden met de gevolgen van drugsgebruik kwam Bos die nacht niet tegen. Maar een incident met een man die helemaal van de kaart was door ghb, was voor hem voldoende om jong en oud voortdurend te wijzen op de gevaren van drugsgebruik. Blij is Bos daarom dat het gemeentebestuur gisteren met een plan van aanpak op de proppen kwam. „Die nacht kregen we een melding dat iemand voor problemen zorgde in een café. We gingen met de patrouilleauto een kijkje nemen. De drugsgebruiker was behoorlijk agressief. De agenten riepen een ambulance op, maar de ziekenbroeders weigerden de man mee te nemen zonder politiebegeleiding. Met twee wagens volgden we de ambulance naar Almelo. Een rekensommetje: voor het vervoer van het slachtoffer als gevolg van ghb-gebruik waren dus twee politieauto’s nodig, vier agenten en een ambulance met twee medewerkers. In het ziekenhuis stonden nog eens negen man om zijn bed. Dat is een kostbaar gebeuren.”

Bos wil ermee aangeven dat drugsgebruik en de gevolgen ervan grote kosten met zich meebrengen. „Het legt een enorm beslag op de middelen. Naast de man in het ziekenhuis lag een 9-jarig jongetje dat nota bene met dezelfde ambulance met spoed naar een Gronings ziekenhuis werd gebracht. De ziekenauto was kennelijk hard nodig. Schrijnend.”

Bos gebruikt in zijn betoog veelvuldig het woord bewustwording. „Niet zonder reden”, zegt hij. „De plattelandsmentaliteit is toch: we doen onze ogen maar dicht. „Mijn kind gebruikt geen drugs”, zeggen ouders op basis van eigen waarneming. Ze moeten echter onder ogen zien dat er niet alleen Grolsch is, maar ook ghb. De partydrug is minstens zo aantrekkelijk als alcohol. Hij schakelt alle remmingen uit, is goedkoper dan xtc, is makkelijk te produceren en –anders dan bij alcohol– je houdt er geen kater aan over. Bovendien is het een wijdverbreid misverstand dat ghb niet verslavend is.”

De agenten met wie Bos een nacht op stap was vonden het „frustrerend” dat ze zo weinig tegen de drugsoverlast konden uitrichten. „Het landelijk gedoogbeleid voor softdrugs is daar debet aan. Dat kunnen we lokaal helaas niet veranderen. Maar door de APV aan te passen kunnen we politie en justitie toch meer armslag geven. Bovendien zou het aanmerken van ghb als harddrug ook zoden aan de dijk zetten.”

Bos denkt dat het drugsprobleem zich niet alleen tot zijn gemeente beperkt, maar heel Twente aangaat. Een pilletje nemen bij een biertje is op basis van wat ik onder jongeren hoor heel normaal. Mijn dochter van tien weet nu al dat het als meisje in een disco verstandig is een deksel op je bekertje te houden en je drankje niet onbeheerd achter te laten. Dat zegt genoeg.”

Lees ook het artikel over Twenterand en het artikel over de drug ghb

„Veel ouders sluiten de ogen voor realiteit”

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?