„Ik word bang als ik zie dat de discussie van nu wordt gebruikt door Donner om stokpaardjes, zoals een hogere AOW-leeftijd en het ontslagrecht, weer van stal te halen”, aldus Van Splunder. Volgens hem heeft het kabinet werkgevers en vakbonden tijdens het najaarsoverleg vorig jaar een harde toezegging gedaan deze kabinetsperiode deze onderwerpen te laten rusten.Het schaadt volgens de CNV-bestuurder het vertrouwen in de politiek als Donner „telkens weer” begint over het oprekken van de AOW-leeftijd. Dit voorstel heeft de minister volgens Van Splunder onlangs weer op „een oneerlijke manier” op tafel gelegd, nadat de pensioenfondsen meer tijd hadden gevraagd om hun buffers aan te vullen.

Van Splunder die ruim veertig jaar geleden begon als metaalbewerker, gaat zelf 29 januari op 59-jarige leeftijd met vroegpensioen. „Ik stop bij het CNV, maar heb nooit gezegd dat ik stop met werken”. Wel neemt hij ruim de tijd om goed afstand te nemen van het vakbondswerk. „Misschien ga ik dit najaar nog wel appels plukken in de Betuwe of ik koop een hengel”.

De CNV’er is de afgelopen jaren nauw betrokken geweest bij onderhandelingen met het kabinet over onder meer hervorming van de WAO, WW en het beperken van VUT- en prepensioenregelingen. Het is volgens hem zaak dat zoveel mogelijk mensen op een gezonde manier tot hun 65e kunnen doorwerken.

Van Splunder meent dat juist nu met werkgevers afspraken te maken zijn over het aan werk helpen en houden van zoveel mogelijk mensen. Dat geldt ook voor ouderen, gehandicapten en andere kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt. „Deze crisis is heel breed en diep, maar ook heel bijzonder door de toenemende krapte op de arbeidsmarkt”.

Als straks de economie weer aantrekt en de vergrijzing toeslaat, is iedereen hard nodig. Daarom zijn werkgevers volgens de vakbondsman in deze crisis meer genoodzaakt om te voorkomen dat mensen op straat komen te staan en straks na een lange periode van werkloosheid moeilijk in te zetten zijn in hun bedrijf.

Volgens Van Splunder die bij het CNV ook lang cao-coördinator is geweest, zijn nieuwe instrumenten nodig. Het afsluiten van regionale cao’s in plaats van per bedrijf of sector kan een oplossing zijn, meent hij.

Regionale cao’s zouden als een paraplu van afspraken kunnen dienen om met ontslag bedreigd personeel aan ander werk te helpen in de buurt. Per bedrijf dat onder die cao valt, zouden dan aparte afspraken worden gemaakt over loon en andere arbeidsvoorwaarden.

Verder roept de CNV’er in zijn laatste werkweek sociale partners en het kabinet op vooral aandacht te houden voor Wajongers (jonggehandicapten). „We hebben de afgelopen jaren het nodige gedaan om hen aan de slag te helpen. Alles stond daarvoor in de steigers. Nu hoor je het woord Wajong niet meer”.

Van Splunder hoopt dat de agenda aan de cao-tafel de komende tijd niet alleen wordt bepaald door looneisen en koopkracht. „Houd de agenda breed. Het aan het werk helpen en houden van gehandicapten, ouderen en andere kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt, vraagt juist nu aandacht”.