In een tijd van laaghangende oordelen is het goed om eerst onszelf af te vragen wat de oorzaken zouden kunnen zijn. Gods Woord geeft hiervan verschillende voorbeelden, zoals in 2 Sam. 21:1, toen David het aangezicht des Heeren zocht vanwege de drie jaren honger. Niet om het oordeel af te bidden, maar om te vragen naar de oorzaak. Toen God hem die bekendmaakte, nam David de nodige maatregelen om het oordeel te doen afwenden.Ook wij moeten ons afvragen: Wat kunnen de oorzaken zijn dat God het toelaat dat artikel 147 WvS geschrapt wordt? Persoonlijk ben ik van mening dat het christendom te onverschillig omgaat met het gebruik van Gods Naam. Is het bijvoorbeeld niet schrikbarend dat er in de (orthodox-)christelijke boekhandels boeken te koop zijn waarin Gods naam misbruikt wordt? Een attente opmerking aan een boekhandelaar werd met een dooddoener afgehandeld: „Helaas kunnen wij niet voorkomen…” Een beetje ervaren boekhandelaar kan toch wel weten dat boeken van bepaalde (atheïstische) auteurs niet zonder voorafgaand onderzoek verkocht kunnen worden.

Een reformatie in de reformatorische boekwinkels en particuliere boekenkasten is in ieder geval een goed begin. Ook in het katern Boeken van het RD dient bij het beoordelen (of aanbevelen) van boeken zorgvuldig acht gegeven te worden op het taalgebruik.

A. Marcus

Kievit 4

8281 GE Genemuiden

Ongedeeld (II)
Het CU-verkiezingsprogramma moet veranderd worden. Jeruzalem mag niet langer erkend worden als ongedeelde hoofdstad van Israël. Dat schrijft dr. J. Douma in zijn boek ”Christenen voor Israël?” (RD 3-12).

De schrijver zag het in de ChristenUnie niet meer zitten vanwege een aangenomen homobesluit. Bedanken of…? Die stap was tóch te zwaar. Hij koos ervoor een boek met een advies aan de CU te schrijven over een vastgelegd besluit met betrekking tot de stad Jeruzalem, die niet meer ongedeeld bij Israël hoort.

Onvoorstelbaar! Vervangingstheologie? Er staat in Gods Woord dat Jeruzalem zal blijven van geslacht tot geslacht (Joël 3:20). Laten we ook biddend teksten als Ez. 5:5 en Zach. 12:1-14 lezen.

Het is overigens heel opmerkelijk dat er de laatste tijd veel gediscussieerd wordt over allerlei theologische opvattingen. Een symposium over het thema ”God is in - Jezus is uit”. Hoe komt men daarbij!?

Zou het niet veel nuttiger zijn om vanuit de theologische wereld eerst eens tot bezinning te komen met betrekking tot de praktijk in ons volksleven? Bijvoorbeeld de vermaaksindustrie, met de recente godslasterlijke vertoning ”De bloeiende maagden”. Of de praktijk van de abortus, waardoor dagelijks zonder vorm van proces leven uit de moederschoot wordt verwijderd, met medeweten van de wetgever, en wordt vernietigd.

Jezus, dat ziende en horende, weent!

D. Warta

Korenlaan 21

9991 BT Middelstum

HeartCry
Tijdens het lezen van het artikel ”Signaal aan HeartCry” (RD 4-12) viel me op dat het woord ”overwinningsleven” eigenlijk wordt uitgelegd als zijnde een léven in overwinning, en een vervelend woord wordt genoemd.

Laat dat nu juist het woord zijn dat maanden in mijn hoofd/hart heeft gehangen na een volledige uitredding door de Heere uit hevige aanvechtingen van de satan. Ja, dan is het een periode van overwinning, omdat Christus de satan heeft overwonnen als de grote Triomfator en uit het graf is opgestaan. En zo wordt onze vrucht uit Hem gevonden. Uit ons geen vrucht meer in der eeuwigheid.

Maar de genade is een doorgaand werk, afwisselend ellende, verlossing en dankbaarheid. Dus geen overwinningsléven, maar perioden, altijd door genade. Vaak na strijd met in de eerste plaats onszelf, dan satan en wereld.

Laten we vasthouden dat in die strijd de mens perioden „onderligt” en ook perioden, inderdaad door Gods kracht, „boven mág liggen.” Door Hem, door Hem alleen.

En het overwinningsléven is er pas als de strijd voorbij is. Dus als het hoofd mag worden neergelegd, bij het sterven.

J. van den Berg-van der Wal

Burg. Topstraat 26

3366 BB Wijngaarden