Dat heeft een woordvoerder van de vereniging maandag bekendgemaakt.De motor is het tweede onderdeel van de Britse Thunderbolt P-47 dat de vereniging in haar collectie heeft. De ijzeren kogelplaat uit de cockpit ligt al langer in ’t Koetshuus, het gebouw van de historische vereniging.

De oude zuigermotor werd eind oktober opgegraven tijdens werkzaamheden bij knooppunt Lankhorst (A28). Rijkswaterstaat wilde het gevaarte niet bij het oud ijzer stoppen en zocht „vanwege de historische waarde” naar een passende bestemming. Het verzoek van de historische vereniging Staphorst om de motor in haar collectie te mogen opnemen, werd daarom door Rijkswaterstaat gehonoreerd.

Het toestel kwam op 11 januari 1944 brandend naar beneden, na een hevig vuurgevecht met een Duitse jager. De Britse piloot E. J. Hyland overleefde de crash niet. Hij werd aanvankelijk door de Duitsers in Staphorst begraven, maar werd na de oorlog herbegraven op de Amerikaanse begraafplaats te Margraten.

De vliegtuigmotor is tijdelijk ondergebracht in de schuur van de 78-jarige Jan Bouwman, lid van de werkgroep documentatie van de vereniging. „Ik maak hem helemaal schoon. Daarna wordt hij met gekookte lijnolie overgoten, om verder roesten te voorkomen.” De vereniging wijdt in 2010 een expositie aan het feit dat de oorlog 65 jaar geleden ten einde kwam. „Daar past deze motor dus ook mooi in”, vindt Bouwman.

Het onderdeel van de Thunderbolt heeft behalve historische waarde ook persoonlijke betekenis voor Bouwman. Hij zag de kist als 14-jarige jongen met eigen ogen naar beneden komen. „Ik liep tussen de middag door de schoolgang en hoorde een oorverdovend lawaai. Toen ik buiten ging kijken, zag ik het vliegtuig neerstorten.”

Overvliegende bommenwerpers waren volgens Bouwman geen onbekend verschijnsel in Staphorst. „Ze vlogen via het IJsselmeer richting Duitsland, om zo het afweergeschut te ontwijken.” Niet alle toestellen bereikten hun doel. „In totaal zijn er zeven vliegtuigen neergestort boven Staphorst”, aldus Bouwman. De Thunderbolt is er een van.