Economie

Huiveren bij de pomp

De brandstofprijzen zijn omlaag. Opluchting aan de pomp? „Ik let er totaal niet op”, klinkt het naast de A12. Anderen wel; ze móéten wel: „Er zijn de afgelopen maanden nogal wat transporteurs over de kop gegaan.”

L. Vogelaar
20 November 2008 09:53Gewijzigd op 14 November 2020 06:45
Niet iedereen bekommert zich om de wisselingen in de brandstofprijzen. Dat ligt anders voor de transporteurs die de afgelopen maanden over de kop gingen. „De prijsstijgingen doorberekenen aan de klanten werkt niet. Dan ben je ze kwijt. Russen en Polen rij
Niet iedereen bekommert zich om de wisselingen in de brandstofprijzen. Dat ligt anders voor de transporteurs die de afgelopen maanden over de kop gingen. „De prijsstijgingen doorberekenen aan de klanten werkt niet. Dan ben je ze kwijt. Russen en Polen rij

Bij het Shellstation tussen Maarsbergen en Veenendaal blazen Bart en Henk de koffie koud. De beide truckchauffeurs zitten dagelijks op de weg. De prijzen stegen en daalden, maar het had op hun dagelijkse kilometeraantal geen uitwerking.„Het aantal ritten daalde niet. Gelukkig maar, want dan wordt het voor de transporteurs nog moeilijker. Onze baas klaagde niet, maar hij voelde de hoge prijzen wel in de portemonnee. Ga maar na: op een tank van 1400 liter diesel is een prijsverschil van 10 cent per liter niet mis. Bij de buitenlandritten krijgen de chauffeurs instructies mee waar ze moeten tanken. Frankrijk is een stuk duurder dan Nederland, Spanje en Luxemburg zijn juist goedkoper.” In het binnenland maakte het zo veel niet uit. „Voor 2 cent minder ga je geen 40 kilometer omrijden.”

„Waarom”, roept Henk luid door de Shell Shop, „zijn de prijzen hier hoger dan bij anderen?” Het personeel vult vakken, en mengt zich niet in het gesprek.

Het is niet de enige vraag die de vrachtwagenchauffeur uit Sint Oedenrode bezighoudt. „Waarom daalt de prijs van diesel minder dan die van benzine? Je zou zeggen: Aan diesel hoeven ze bij de raffinaderij minder te doen, dus dat kan wel een beetje minder.”

De beide Brabanders rijden nog. Collega’s kwamen op straat te staan doordat de stijging van de brandstofprijzen hun baas de das om deed. „Die draaiden voor die tijd net quitte, maar toen redden ze het niet meer.” De prijsstijgingen doorberekenen aan de klanten werkt ook niet. „Dan ben je ze kwijt. Russen en Polen rijden voor de helft minder. De concurrentie is hard.”

Bart en Henk werken zestig, zeventig uur per week. „Er wordt over gepraat om daar 48 uur van te maken en dat door te berekenen in onze verdienste. Dan lopen alle chauffeurs weg.”

Thuiswerken
Buiten, onder de overkapping, schettert sinterklaasmuziek. Rik Opdam staat in een dun blousje in de ijzige wind. De stijgingen en dalingen van de brandstofprijzen laten hem ook koud. „Ik let er totaal niet op.” De verklaring: „Een leaseauto, ook voor privékilometers.” De benzine was duur, maar hij reed er niet minder om. „Ik ga voor een it-bedrijf klanten langs om storingen op te heffen. Dat kun je niet een week uitstellen omdat de brandstofprijs gestegen is.” Hij tankt waar het nodig is. „Als de leasemaatschappij de prijsstijgingen zou doorberekenen in de maandelijkse eigen bijdrage, zou ik er meer rekening mee houden.”

Een pomp verder staat Baykas te huiveren. Tientallen liters loodvrij vocht klokken de tank van zijn voertuig in. Ook bij hem betaalt de baas. En die had het wel eens over de rekeningen die hij op zijn bureau kreeg. „Per tankbeurt betaalde hij zo 15, 20 euro meer dan een aantal maanden eerder. Maar ons werk liet niet toe dat we minder gingen rijden”, zegt Baykas, werkzaam bij een architectenbureau. „We tanken altijd alleen maar bij Shell. Met een pasje.”

Wél minder reed het personeel van energiebedrijf Essent, zegt werknemer Duivesteijn van achter het stuur van zijn leaseauto. „Meer thuiswerken, meer teleconferencing. We streefden ernaar 10 tot 20 procent minder kilometers te rijden. De baas propageert ook reizen per openbaar vervoer, maar dat is geen optie voor de geografische bewegingen die ik maak.”

Eigen dorp
Joke Rammers parkeert pal voor de winkel. Haar passagier snelt naar binnen om inkopen te doen. „Tanken doe ik hier niet. Ik tank nooit langs de snelweg”, zegt Rammers beslist. „Ik let erg op de prijzen. In de dorpen is de benzine goedkoper. En ik sponsor graag de pomp in mijn eigen woonplaats.”

Ook daar waren de prijzen de afgelopen tijd niet mis. „’k Heb er niet minder om gereden.” Per jaar glijden 10.000 à 15.000 kilometers onder haar autowielen weg. „Allemaal privé.” De brandstofprijzen hebben Rammers niet verontrust. „Het hoort bij de algemene duurte. Het leven wordt niet goedkoper. En voor een aantal mensen ook niet makkelijker.”

Niet goedkoop, maar „het duurste van het duurste” tankt Michiel. Het bedrijf waarvan hij een auto over de wegen stuurt, tankt „benzine, dat is al het duurst, en dan ook nog V-power (zwavelvrij). Uit milieuoogpunt kiest de baas ervoor extra te betalen.” De afgelopen tijd een dure keuze, maar dat leidde niet tot een beleidswijziging. Milieuvriendelijkheid mag wat kosten.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer