Op en neer naar Texel voor zeldzame uil
Het geeft een gevoel van saamhorigheid: op Texel met veertig man op een rij turen naar een zeldzame sneeuwuil. „Het is voor mij de eerste keer dat ik een dergelijk exemplaar zie; daar word ik heel gelukkig van.”
Een vogelaar spotte zaterdag de uiterst zeldzame sneeuwuil, ”bubo scandiacus”, op Texel. Het jonge vrouwtje is nog steeds op het eiland en houdt zich momenteel op in de polder Eijerland, aldus René Pop van de Dutch Birding Association maandag.Sinds de eerste waarneming streken enkele honderden vogelaars op Texel neer om het beest te bewonderen. De afgelopen eeuw is in Nederland maar twee keer een sneeuwuil ontdekt. De laatste keer was dat in 2002 in Wieringen en op Schiermonnikoog.
Normaal gesproken komt het dier voor in Groenland, Noord-Scandinavië en Siberië. Het is onduidelijk waarom dit exemplaar zo ver uit de richting is gevlogen. Pop: „Het kan zijn dat ze op zoek naar voedsel helemaal op Texel is aangekomen, maar het kan ook zijn dat ze op de wind is meegevlogen.”
De afgedwaalde uil kan gemakkelijk overleven op het eiland; er is voedsel genoeg en bovendien verkeert het dier in goede gezondheid, volgens Pop.
Vogelaars Laurens Steijn uit Amsterdam en Chris van Rijswijk uit Rotterdam hadden er maandag een lange autorit voor over. Beiden zijn lid van de vereniging Dutch Birding Association en waren maandag op Texel om de uil van dichtbij te bekijken.
Van Rijswijk: „Het is voor mij de eerste keer dat ik een dergelijk exemplaar zie; daar word ik heel gelukkig van. Het is erg bijzonder en de reis meer dan waard.”
Collega-vogelaar Steijn stond maandagmorgen om tien uur aan de oostkant van de Hoofdweg. „Het is voor mij een tussendoortje. Ik moet zo weer aan het werk, maar dat is voor mij geen reden om niet naar het eiland af te reizen. Als echte vogelliefhebber wil je dit meemaken.”