Smog
Het voelt een beetje raar om weg te zijn uit Nederland terwijl er een internationale financiële crisis heerst die ook ons land treft.
Toch maar op reis naar Indonesië. Het eerste waar mijn oog op valt als ik ’s maandagsochtends The Jakarta Post opsla, is het effect van de financiële crisis op het land.Vicepresident Kalla oppert van het kapitalistische systeem over te gaan naar het shariamodel. Hij zegt dat de crisis de staat de mogelijkheid biedt om aandelen die in handen zijn van buitenlandse investeerders nu voor een prikkie terug te kopen.
De crisis lijkt hier verder nog geen reëel gevaar op te leveren voor de man in de straat. Slechts 1 procent van de aandelen die nu kelderen, wordt beheerd door Indonesiërs. De gestegen voedsel- en brandstofprijzen hebben wel effect op de gewone man. De helft van de bevolking moet hier rondkomen van minder dan 2 dollar per dag.
We vertrekken naar onze eerste afspraak en rijden over mooie driebaanswegen door de stad. De chique hoge gebouwen langs de route, voornamelijk banken en hotels, worden afgewisseld door kampongs, sloppenwijken met golfplaten huisjes en hutjes.
We krijgen politie-escorte en dat blijkt geen overbodige luxe. Het verkeer zit aardig vast en het wemelt van de scooters en motors, soms wel dertig voor een stoplicht.
Politieagenten en ook mensen in het verkeer dragen soms mondkapjes om niet de smog te hoeven inademen. Om de smog tegen te gaan, is het op sommige grote wegen verplicht om met minimaal drie mensen in de auto te zitten. Slimme tieners en studenten bieden aan het begin van de weg aan om voor een klein bedrag mee te rijden, zodat de chauffeur gewoon zijn weg kan vervolgen. Dat schiet dus niet echt op voor het milieu.
We bekijken een project van de Nederlandse ambassade om kanalen uit te baggeren. Jakarta heeft elk jaar last van overstromingen. Er bestaat in het grootste deel van de stad geen riolering en geen vuilnisophaaldienst. Daar is geen geld voor. Dus alle afvoer van toiletten en het afval belanden in de duizenden kanaaltjes.
Plotseling zie ik een vrouw die zich wast in een kanaaltje. Menselijke uitwerpselen en afval drijven langs haar heen. Een ongelooflijk tafereel. Toch komt het vaker voor. Het is daarom geen overbodige luxe dat Nederland hier hulp geeft.
Kamerleden van diverse fracties zijn deze week op werkbezoek in Indonesië. De parlementariërs Van der Staaij (SGP) en Voordewind (ChristenUnie) houden beurtelings een dagboek bij.