Wat mag je van een goede rentmeester verwachten? Een paar dingen. Een goede rentmeester heeft oog voor Gods schepping, streeft naar eerlijkheid en rechtvaardigheid en houdt zich aan overeengekomen wetten en regels.Is Greenpeace een goede rentmeester? Het dumpen van rotsblokken op visgronden in de Noordzee wijst daar bepaald niet op. Greenpeace heeft bewust naar mazen in de Duitse wet gezocht en is, ondanks een dringende oproep van minister Verburg, gewoon doorgegaan met de dumpactie. Daarmee heeft Greenpeace het leven van vissers in gevaar gebracht. Een berichtje in de trant van: „om elke schade en gevaar te voorkomen adviseren wij niet meer in dit gebied te varen”, heeft de levensgevaarlijke risico’s misschien verkleind, maar niet weggenomen. Wij kunnen dit moeilijk ”goed rentmeesterschap” noemen.

Daar komt dít bij. Greenpeace heeft garnalenvissers de toegang tot voor hen belangrijke visgronden op het Sylter Buitenrif door eigenmachtig optreden ontzegd. Juist deze garnalenvissers hebben netten die niet tot de bodem reiken, en daardoor relatief weinig schade aanrichten aan het bodemleven. Bovendien zet de garnalensector zich in voor verduurzaming, en dat terwijl de prijzen laag zijn! Daarom is de actie van Greenpeace eerlijk noch rechtvaardig. Wat dat betreft kan Greenpeace nog veel leren van de Stichting De Noordzee, die niet destructief, maar constructief bezig is.

Duurzame methoden
Greenpeace is ook op een ander punt niet eerlijk. Campagneleider Klinckhamers beweert dat de hoeveelheid vis al jaren afneemt door overbevissing, verwoestende vangstmethodes en aanzienlijke bijvangsten. Dat klopt niet! De Internationale Raad voor Onderzoek der Zee (ICES) heeft juist het signaal afgegeven dat de schol- en tongbestanden zich positief lijken te ontwikkelen. Bovendien: de vangstcapaciteit is de afgelopen jaren door quota en sanering gereduceerd, terwijl de vissers zelf bereid zijn te investeren in duurzame(re) vismethoden.

Klinckhamers beweert verder dat de natuur heel simpel werkt. Dat is de kortzichtigheid ten top. De Noordzee is juist een dynamisch ecosysteem dat wordt beïnvloed door verschillende externe factoren, zoals klimaatverandering en nutriëntensamenstelling. Dat blijkt in de praktijk. Meer dan vijftien jaar lang geniet de kustzone van Denemarken, Duitsland en Nederland, de kraamkamer voor veel vissoorten, een zekere mate van bescherming (”scholbox”). De visserijdruk is er omlaag geschroefd. Maar in tegenstelling tot wat wetenschappers verwachtten, namen zowel visbestanden als biodiversiteit niet toe, maar af. De natuur laat zich niet voorrekenen.

Inspanningen vissers
Ten slotte. Klinckhamers suggereert dat de SGP vindt dat de visserij overal mogelijk moet blijven. Dat is niet zo. De SGP vindt dat mariene natuur beschermd moet worden op die plaatsen waar dat het hardst nodig is en waar zicht is op duidelijke verbetering van natuurwaarden. In dat verband wil de SGP, naar het voorbeeld van wat in Duitsland gebeurt, wetenschappers, natuurorganisaties én visserijsector met elkaar om de tafel gaan zitten om gezamenlijk afspraken te maken over onder meer zonering binnen beschermde gebieden, met name die gebieden die fungeren als een zogenaamde kraamkamer.

Dat is heel wat anders dan het eenzijdige verhaal van Greenpeace. Oog voor de natuur is absolute noodzaak, maar dan wél eerlijk, en dus ook oog hebben voor de inspanningen van de vissers en wat zíj doen en hoe zíj werken. Zó probeert de SGP een goede rentmeester te zijn.

De auteurs zijn respectievelijk voorzitter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer en beleidsmedewerker van die fractie.