Ministers van Financiën van de 27 EU-landen hebben afgesproken dat ieder land minstens 50.000 euro spaargeld garandeert en dat landen die dat willen ook tot 100.000 euro mogen gaan. „Niet alle landen hebben de financieringscapaciteit om zo veel te betalen in geval van problemen”, zei Bos, doelend op enkele niet genoemde kleine EU-landen. „Wij wel”.De afgelopen dagen troefden de EU-landen elkaar af door ieder voor zichzelf de spaargarantie te verhogen. Deze ’race naar de top’ leidde tot ongelijke concurrentie tussen banken uit verschillende landen. De ene bank kon meer zekerheid bieden dan de andere.„Door ons besluit van vandaag hebben we een gelijker speelveld. De verschillen tussen de garanties zijn nu kleiner”.

De Duitse regering meldde zondag zelfs het spaargeld bij Duitse banken onbeperkt te garanderen. Bos meent echter dat dit een politieke uitspraak is; hij wacht nog op de uitwerking in bedragen.
Volgens Bos geeft het EU-besluit een signaal van vertrouwen in de banken. „Of het voldoende is, kan niemand voorspellen”, zei hij. „Het toont in elk geval een verenigd Europa, dat de belangen van spaarders serieus neemt. Ik weet alleen: dit doen is beter dan niets doen”.

Bos sluit desgevraagd niet uit dat hij nog volgende maatregelen neemt, als dat nodig is.

De minister kondigde aan dat hij nog in overleg gaat met de Nederlandse banken over de spaargarantie. Het zogeheten depositogarantiestelsel is namelijk een omslagstelsel. De Nederlandsche Bank (DNB) betaalt spaarders zo nodig binnen drie maanden het gegarandeerde bedrag. Maar daarna verhaalt DNB het bedrag op andere banken, naar rato van hun bedrijfsomvang. Gezonde banken draaien dus feitelijk op voor het vergoede spaargeld bij een failliete bank in Nederland.