Een punt dat herhaaldelijk aan de orde kwam, was de positie van de vrouw in de politiek. Want was het niet opmerkelijk dat in ”ChristenUnie op het pluche” vooral één persoon nogal wat kritiek te verduren krijgt, te weten staatssecretaris Huizinga („risicofactor van de partij”), terwijl van alle CU-hotemetoten zij de enige is die niet door Pasterkamp is geïnterviewd?De kwestie was in elk geval ook partijleider Rouvoet opgevallen. Bij het in ontvangst nemen van het boek wijdde hij er enkele misprijzende frasen aan. De altijd scherpzinnige CU-voorman snapte best hoe een en ander te verklaren valt. Pasterkamp, al jaren zeer actief in allerlei SGP-geledingen, had natuurlijk zijn staatkundig gereformeerde overtuiging laten meespelen bij het schrijven van zijn boek. Simpel, toch?

De auteur is snel klaar met deze kritiek. Het is volstrekte onzin. Pasterkamp, die binnen de SGP helemaal niet tot de rechtervleugel behoort, heeft wel degelijk geprobeerd ook een CU-vrouw aan het woord te laten, te weten Eerste Kamerlid mevrouw Lagerwerf-Vergunst. „Maar door allerlei omstandigheden is dit niet gelukt. Dat is domme pech, volstrekt geen kwade opzet.”

Werkende vrouw (II)
Het boek raakt overigens ook nog op een ander moment aan het thema vrouw in de politiek. Dat is als oud-RPF-leider Leerling uit zijn mond laat optekenen dat hij het „met alle respect voor de vakbekwaamheid van het huidige Kamerlid Esmé Wiegman” toch „onaanvaardbaar” vindt dat „een moeder met jonge kinderen de hele week in Den Haag is en ook vaak op de zaterdag gebonden is door partijverplichtingen.”

Wiegman voelde zich vorige week geroepen hierop te antwoorden, en wel door een open brief in het Nederlands Dagblad. In de brief noemt Wiegman het „ontroerend om te zien hoe zorgzaam mannen meeleven met het huisgezin van een moeder die in de politiek verzeild is geraakt.” Maar hun bezorgdheid is volstrekt overbodig, meent de politica. „Heus, het gaat goed met ons!”

Wiegman legt uit dat zij pas na grondig overleg met haar man („op christelijke wijze, dus bij een open Bijbel en met gevouwen handen”) ingestemd heeft met een verkiesbare plek op de kandidatenlijst. En dat haar man, toen zij daadwerkelijk in de Kamer kwam, fulltime huisman is geworden.

Die constructie bevalt het echtpaar en zijn kinderen na anderhalf jaar nog steeds prima. „Het huis is schoon, dagelijks staan er verse groenten en fruit op tafel.”

Het kan niet anders of in huize Leerling klonk, na het lezen van deze brief, een zucht van opluchting. „Gelukkig”, moet het geklonken hebben, „de emancipatiegeest heeft de ChristenUnie níet aangetast.” En de oud-RPF-leider zal ’s avond met een gerustgesteld hart zijn hoofd op het kussen hebben gevleid, terwijl hij glimlachend mompelde: „Het valt dus mee. Ik zag het echt fout.”

AdJ

Façade
Hij dacht een van haar grootste vrienden te zijn. Twee jaar lang was Ed Sinke dikke maatjes met aanvoerder Verdonk van Trots op Nederland. Vorige week beschuldigde hij haar op tv echter van „gewetenloze karaktermoord” en het plegen van „hoogverraad.”

Die beschuldigingen komen niet zomaar uit de lucht vallen. Verdonk betichtte haar toenmalige adviseur Sinke er in juni van dat hij tienduizenden euro’s campagnegeld had weggesluisd naar zijn eigen rekeningen. Sinke ontkende dat; een accountantsrapport pleitte hem vrij.

Begrijpelijkerwijs was de vriendschap meteen over. Sinke lichtte vorige week een en ander nader toe. Toen pas, omdat hij de affaire eerst voor zichzelf „een plaatsje moest geven.”

Sinke zei in het tv-programma NOVA dat hij gecharmeerd was van Verdonk „omdat ze mensen voor zich kan winnen.” Na twee jaar in de directe omgeving van Verdonk te hebben geopereerd, stelt hij dat Verdonk „steeds meer ging geloven dat ze het zelf wel kon” en narcistische trekjes begon te vertonen.

Samen met haar campagneleider Kay van de Linde houdt ze Nederland voor de gek, aldus Sinke. „Ze is niet recht door zee, zoals iedereen gelooft. Er is een prachtig beeld opgeroepen van Trots op Nederland, maar er is niets. Geen organisatie, geen inhoud; het is een façade.”

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel, zegt het spreekwoord. Misschien niet geheel toevallig begon de opgaande lijn van Trots op Nederland in de peilingen na de uitzending met Sinke meteen te dalen: van twintig naar zeventien zetels. De laatste peiling van Maurice de Hond gunt Verdonk ’slechts’ veertien zetels.

Portemonnee
De vaste Kamercommissie voor buitenlandse zaken zit al weer op zwart zaad. De commissie wilde in april naar Saudi-Arabië, maar had niet genoeg geld in kas om de trip te financieren. De commissie besloot destijds om het voorzitterschap van de Kamer om meer geld te vragen. Dat kwam er.

Commissievoorzitter Ormel (CDA) klaagde dat er sprake was van een structureel probleem. „Na de laatste verkiezingen heeft het voorzitterschap besloten dat we niet met zeven, maar met tien leden en een voorzitter op reis moeten voor hetzelfde geld.”

Hoewel politici van vooruitzien hun werk hebben gemaakt, blijkt het probleem nog steeds niet opgelost. De commissie wil in het herfstreces naar de Molukken, maar ook daar is niet genoeg geld voor. Het bestuur van de Kamer weigert andermaal de portemonnee te trekken.

Twee Molukse organisaties hebben de Kamer aangeboden de reiskosten te betalen. Die vlieger gaat niet op, want de Kamerleden mogen geen geld aannemen van derden.

Flexibel als politici zijn, hebben ze nu toch een oplossing gevonden. De reis kan doorgaan, er gaan gewoon minder Kamerleden mee.

KdG

Agenda
Dinsdag is het de derde dinsdag in september, een jaarlijkse hoogtepunt in politiek Den Haag. Koningin Beatrix leest in de Ridderzaal, waar leden van de regering, de Tweede en de Eerste Kamerleden en tal van gasten bijeen zijn, de Troonrede voor. Daarna biedt minister Bos van Financiën de Miljoenennota en de rijksbegroting voor volgend jaar aan de Tweede Kamer aan. Woensdag en donderdag houdt de Tweede Kamer de algemene politieke beschouwingen over de regeringsplannen voor 2009.