Kingma deed dit tijdens een congres over ”Normen en waarden in de verpleegkunde”. Volgens Kingma ligt de foutmarge in de zorg op acht à tien op de 1000 medische handelingen. Medische missers kosten in de Verenigde Staten jaarlijks aan 50.000 à 100.000 mensen het leven. „Vele malen meer dan de aanslag op de Twin Towers.”

Kingma bepleitte openheid over medische fouten in de zorg. „De vorige minister, Bomhoff, heeft in zijn 87 dagen de perestrojka aangekondigd, de deregulering van de zorg. Ik zal mij de komende tijd richten op de glasnost: openheid over medische fouten. We moeten eerlijk zijn over mislukkingen.”

Zorgpersoneel moet aan de openheid over medische fouten werken, vindt Kingma. „Vertel een fout aan je collega’s, vertel het op de afdeling. Het raakt bekend bij het ziekenhuis. Als schade dreigt, moet je het heel vroeg aankaarten. Dan wordt de schuld bespreekbaar en zal het met de schande wel meevallen. De kans is klein dat er dan nog een letselschadeadvocaat bij komt.”

De nieuwe norm van Kingma, het melden van medische missers, komt volgens hem voort uit de waarde de patiënt geen schade toe te brengen. Die waarden en normen liggen overigens niet voor altijd vast, was de teneur van het betoog van Kingma en van andere sprekers.

Verplegingswetenschapper dr. H. Lendemeijer van het Universitair Medisch Centrum Utrecht ziet een gebrek aan waarden en normen in het isoleren en soms vastbinden (fixeren) van psychiatrische patiënten. Hij constateert dat deze vrijheidsbeperking een onbekend aantal doden en gewonden tot gevolg heeft.

Weinig psychiatrische ziekenhuizen rapporteren maandelijks over de vrijheidsbeperkende maatregelen die zij toepassen. Sommige instellingen weten niet eens hoe vaak ze separeren en fixeren, aldus Lendemeijer. Hij kent bovendien „legio voorbeelden van onrespectvol handelen in vrijheidsbeperkende situaties.”

Gedeputeerde dr. A. Boelhouwer van de provincie Noord-Brabant zei dat het „normen- en waardendebat gedoemd is te mislukken. Normen en waarden vinden we prima, maar die gelden alleen voor de buren. De Haagse proefballon om kinderen een pedagogische tik te verkopen is prima, zolang ze de ettertjes van de buren flink aanpakken. Maar ze moeten met de vingers van mijn kinderen afblijven.”

Boelhouwer nam aanstoot aan de hoeveelheid afval op de weg. „Eenzesde van de kiezers heeft aangegeven nieuwe normen en waarden te willen. Toch is de hoeveelheid afval op straat sinds 15 mei niet met eenzesde afgenomen. Wij gooien nog steeds onze rommel naar buiten.”

Ook hekelde de Brabantse gedeputeerde het feit dat vrachtwagens nog steeds geen dodehoekspiegels dienen te hebben. „We moeten respect hebben voor het leven, maar we vinden dodehoekspiegels op vrachtwagens te duur. Bovendien zijn ze niet verplicht. Dat is blijkbaar meer waard dan de tientallen doden en gewonden die hierdoor jaarlijks vallen.”

Datzelfde geldt voor te hard rijden. „We klagen als we een boete krijgen als we 54 kilometer per uur reden waar we 50 mochten. Maar in werkelijkheid reden we minstens 60. Een overstekend kind heeft bij 60 kilometer per uur geen schijn van kans.”

Jeugdpsychiatrieverpleegkundigen Karin Leenards en Mariska van de Rijdt van de Hellenhof in ’s-Hertogenbosch zeiden veel ruimte te geven voor de waarden en normen van de gezinnen waaruit de kinderen die zij behandelen afkomstig zijn. „Mes en vork zijn niet verplicht, maar ze mogen niet smakken of proppen tijdens het eten.”

Sommige normen overschrijden ze niet. „Als ouders zeggen dat we hun kind mogen slaan omdat zij dat ook doen, volgen we niet.”