Officieel werden er over de oorzaak van de brand geen mededelingen gedaan, maar geëvacueerde werknemers beweerden dat de brandweer terrorisme had uitgesloten en kortsluiting als oorzaak had aangewezen.De brand ontstond op de bovenste verdieping van het gebouw uit de 19e eeuw, dat voor een groot deel in vlammen opging. Het archief, de bibliotheek en verscheidene vergaderzalen werden in de as gelegd. In het gebouw zetelde het Egyptische Hogerhuis, een soort Eerste Kamer, maar met minder bevoegdheden.

Toen de brand aan het einde van de middag in een opslagruimte met papier begon, verzekerde een politiecommandant dat „alles onder controle was.” Het was aanvankelijk maar een kleine brand en met de brandweer tegenover het gebouw leek de schade beperkt te kunnen blijven. Toch bleek de brandweer niet in staat op tijd aanwezig te zijn en het vuur te bedwingen. Enkele uren later heette het dat „alleen” de derde verdieping in brand stond. Nog weer later lag het hele gebouw in as en inmiddels wordt gezegd dat veel onderdelen van het historische gebouw uit hout bestonden.

De wijze waarop Egyptenaren meenden het vuur te kunnen bedwingen staat niet op zichzelf. De brandpreventie van de Senaat leek op papier prima in orde te zijn, maar de praktijk bleek anders.

Met de historische koptisch-orthodoxe kerk in Sakha, 135 kilometer ten noorden van Caïro, verging het half juni niet anders. Ook hier bleek de brandpreventie niet op orde te zijn en kwam de brandweer veel te laat om nog iets te kunnen doen.