”Als een mus valt”
Auteur: Edith Schouten
Uitgeverij: Kok
Kampen, 2001
ISBN 90 435 0264 2
Pagina’s: 95
Prijs: € 9,04 (ƒ 19,90).„Ik zat klem. Ik had me voorgenomen me terug te trekken uit alles wat kerk en geloof betrof, maar ik aarzelde toch en durfde er niet mee voor de dag te komen. Maar mijn zekerheid over het bestaan van God wankelde. Ik voelde me in een niemandsland. Mijn oude verlangen naar zekerheid en geborgenheid dat ik niet voorbarig alle schepen achter me moest verbranden. Want… stel je voor dat God wel bestond? Als dat eens waar was! Dan zou mijn leven geen aaneenschakeling van toevalligheden zijn.”

Onopgesmukt en eerlijk is het relaas van Edith Schouten over liefde, leven en dood. Bij uitgeverij Kok verscheen van haar hand het boekje ”Als een mus valt” over haar leven met oud-AR-politicus Ad Schouten, wiens vroege dood in 1984 vanwege de gevolgen van suikerziekte een klap was voor al degenen die hem kenden.

Ediths verhaal is het relaas van een leven met een toegewijd en bevlogen politicus, van zijn dood en de tijd erna, maar tekent bovenal wie God is: „Ik mag verder met de levende God, die geïnteresseerd is in mij. Die ernaar verlangt om antwoord van mij te krijgen. Al kent hij me als een hopeloos, verward mens, verloren in zichzelf. Hij wil me kennen in Jezus Christus: een vrijgesproken mens met toekomst. Hij wil me dieper en beter aanpakken dan ik ooit zou kunnen. Want weet ik wat goed voor mij is? Ik weet hoogstens wat aangenaam voor mij is.”

Geloofstwijfel werd zekerheid bij Edith Schouten. En dat wil ze met anderen delen. Dat is de reden waarom het vijftien jaar geleden geschreven boekje toch nog is uitgegeven, ondanks het feit dat de auteur zich realiseert dat er misschien al genoeg geschreven is over lijden en dood. Maar: „Heb je niet ervaren hoe mensen smachten naar hoop en moed en leven over de grenzen van het allerergste heen: de dood? De dood van de liefste. Zou je daarbij geen handreiking willen geven? Zou je dan de schrijfvorm niet te baat nemen, omdat het een niet tegen te spreken monoloog is en tegelijk de lezer de mogelijkheid biedt om zichzelf in het gelezene te herkennen?” zo verantwoordt ze zichzelf in het boekje.

Reacties van ’proeflezers’ trokken haar uiteindelijk over de streep. Met een biddend hart schrijft ze: „Vader, mag wat U mij gaf, anderen moed geven onder moeilijke omstandigheden?”

Edith Schouten stond voor hete vuren en vaak zat ze met de handen in het haar na Ads dood. Soms leek het te zwaar, maar bleek het, met gevecht voor vertrouwen, toch te doen. Boven vermogen werd ze niet verzocht, zo schrijft ze. Vaak waren er uitkomsten die ze zelf niet had kunnen bedenken. Soms van buitenaf, soms door hernieuwde strijdbaarheid en moed. De Vader is bij vallende musjes. Hij raapt ze weer op en zet ze op hun pootjes. Een veiliger leven is er niet voor Edith.

God gebruikt mensen om harten voor Hem te openen. Een persoonlijk getuigenis kan een enorme uitwerking hebben. En het feit dat het beschrevene jaren geleden plaatshad, doet niets af van de overtuigingskracht ervan!