Tijdens de oorlog in Bosnië–Herzegovina moesten de Nederlandse blauwhelmen een veilige haven bieden voor de bedreigde moslims in dat gebied. Maar in juli 1995 werd de enclave veroverd door de Bosnisch–Servische troepen waarna ze bijna 8000 mensen, voornamelijk mannen, vermoordden. De genocide was de ergste in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog.Vele rapporten later, onder meer door de Verenigde Naties, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD) en een parlementaire commissie, is het nog steeds niet duidelijk waarom de wereld de genocide niet heeft kunnen voorkomen.

„De Serviërs hadden al maanden van te voren gezegd dat zij de enclave zouden binnenvallen. Waarom heeft de internationale gemeenschap niet gereageerd?" vraagt Van de Belt zich af. Hij hoopt dat de Bosnisch–Servische oud–president Karadzic daarover duidelijkheid kan verschaffen.

In 2003 onderzocht de parlementaire enquêtecommissie Srebrenica de volkerenmoord. De commissie kwam er niet achter waarom de Verenigde Naties geen straaljagers wilden inzetten om de moslim–enclave te beschermen tegen de oprukkende troepen van generaal Ratko Mladic.

Van de Belt, die na het drama teleurgesteld het leger verliet en op dit moment voor de Wegenwacht werkt, zegt „enorm verbaasd" te zijn dat Karadzic na al die jaren is gearresteerd. „Ik had er echt geen hoop meer op dat hij zou worden gepakt".

Om zijn belevenissen te verwerken, is de Srebrenica–veteraan de laatste jaren drie keer teruggeweest naar Bosnië. „Ik blijf terugkeren. Ik wil van dat rotgevoel af als ik die kant opga", zegt hij.